Translate

on line

Συνολικές προβολές σελίδας

Τετάρτη 14 Δεκεμβρίου 2016

Να τα πείς όλα


Ο Λόγος του Θεού μας φανερώνει την αγάπη του Θεού για τον άνθρωπο. Μάλιστα ήταν τόσο μεγάλη, που έδωσε τον μονογενή του Υιό να πεθάνει επάνω στο σταυρό του Γολγοθά για να έχει ο άνθρωπος ζωή αιώνιο. Υπέφερε στο Σταυρό για σένα και για μένα. Γιατί ενώ ήμασταν ακόμα αμαρτωλοί εκείνος πέθανε για τις δικές μας αμαρτίες. Μέσα στην Αγία Γραφή ο Θεός πλάθει με τά ίδια Του τα χέρια τον άνθρωπο από χώμα και έπλασε  ο Θεός τον άνθρωπον από χώματος εκ της γης. και ενεφύσησεν εις τους μυκτήρας αυτού πνοήν ζωής, και έγεινεν ο άνθρωπος εις ψυχήν ζώσαν. Άρα ο άνθρωπος εξ' αρχής έχει ένα κομμάτι από το Θεό. Την ψυχή. Η οποία και δεν πεθαίνει, δεν τελειώνει, αλλά ζεί αιώνια ακριβώς όπως και ο Δημιουργός της. Ο Θεός  Μερίμνησε για το μέλλον για κάθε άνθρωπο και καταστρώνει ειδικό σχέδιο για τη σωτηρία του, το οποίο είναι για κάθε άνθρωπο ξεχωριστό. Το μυστήριο της Εξομολογήσεως θεμελιώθηκε από τον Χριστό την ημέρα της Αναστάσεως του το εσπέρας. Αφού μπήκε μέσα στο υπερώο «κεκλεισμένων των θυρών» τους είπε: «Λάβετε Πνεύμα άγιον, αν τίνων αφήτε τας αμαρτίας αφίενται αυτοίς...» Ποια θα ήταν η ερμηνεία εδώ; Δείχνει ότι δια της εξομολογήσεως ο άνθρωπος ανασταίνεται από τον θάνατο των αμαρτιών του. Κανένα μυστήριο δεν θεμελιώθηκε την ημέρα του Πάσχα παρά το Μυστήριο της Μετανοίας. Ο Χριστός έμελλε να φύγει από την γη και έδωσε στους Αποστόλους Του την εξουσία της συγχωρήσεως των αμαρτιών του λάου. Το Μυστήριο αυτό είναι μια ανάστασης εκ νεκρών του ανθρώπου, της ψυχής του. Νομίζω γι' αυτό θεμελιώθηκε το Πάσχα, ώστε εμείς δια της Εξομολογήσεως και της εγκαταλείψεως της αμαρτίας ν' αναστηθούμε μαζί με τον Χριστό στην αιώνια ζωή. Μια σωστή εξομολόγησης είναι ένα είδος κατηχήσεως. Εξετάζεις τον εαυτό σου και ρωτάς: «Τι έκανα»; Αυτός ο αυτοέλεγχος είναι μια σωστή τοποθέτησης απέναντι στον θεό και στον εαυτό σου. Αυτό είναι το μυστήριο που σώζει από τον κατακλυσμό της αμαρτίας. Μας λέει ο Χριστός: «'Ό,τι συγχωρείτε εσείς -επίσκοποι και ιερείς- συγχωρώ και Εγώ». Οι συγχωρημένες αμαρτίες, δεν λαμβάνονται πλέον υπ' όψιν λέγει και ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος ούτε στα τελώνια του αέρος, ούτε στην Μέλλουσα Κρίση όπου το μεγαλύτερο πράγμα που πρέπει εκεί να παρουσιάσουμε είναι η λύσης των αμαρτιών μας. Αντιλαμβάνεσαι,  πόσο εύκολο είναι να σωθείς;  Δεν πρέπει να υπάρχει ντροπή στην εξομολόγηση. Αυτό είναι το πιο αποτελεσματικό όπλο του διαβόλου, να ντρέπεσαι να εξομολογηθείς. Εάν ντρέπεσαι, κρύβεις τις αμαρτίες σου και δεν συγχωρείσαι ούτε εδώ, ούτε στην άλλη ζωή. Μια σωστή εξομολόγησης σημαίνει να τα πείς όλα.



Πέμπτη 8 Δεκεμβρίου 2016

Ανάμεσα στο Θεό και στους ανθρώπους Βίντεο

ΙερέαςΠρεσβύτερος ή παπάς στην Ορθόδοξη είναι ο κληρικός που φέρει τον δεύτερο βαθμό της ιεροσύνης. Μπορεί να τελεί όλα τα μυστήρια πλην της χειροτονίας, η οποία τελείται μόνο από επίσκοπο, και της εξομολόγησης, για την οποία στην Ορθόδοξη Εκκλησία χρειάζεται ειδική άδεια από τον επίσκοπο. Στην Ορθόδοξη Εκκλησία ιερέας μπορεί να είναι μόνο άνδρας είτε έγγαμος είτε άγαμος. Ο έγγαμος πρέπει να έχει παντρευτεί πριν τη χειροτονία του, ενώ ο άγαμος είναι ταυτόχρονα και μοναχός. Ο Ιερέας δεν είναι ένα συνηθισμένο πρόσωπο. Παρά τις αμαρτίες, οι οποίες αναπόφευκτα ως άνθρωπο τον βαρύνουν, παρά τις ατέλειες και τις βρότειες(ανθρώπινες) αδυναμίες του, εξαιτίας της αγίας ιεροσύνης που φέρει, βρίσκεται ανάμεσα στο Θεό και στους ανθρώπους. Μεταξύ ουρανού και γης! Γιατί η ιεροσύνη «τελείται μεν επί της γης, τάξιν δε επουρανίων έχει ταγμάτων.».Τελείται μεν πάνω στη γη, αλλά ανήκει στα έργα των ουρανίων δυνάμεων. Και τούτο είναι πολύ φυσικό, εφόσον δεν την ίδρυσε ούτε άνθρωπος, ούτε άγγελος, ούτε αρχάγγελος, ούτε καμιά άλλη κτιστή δύναμη, αλλά την ίδρυσε το ίδιο το Πανάγιο Πνεύμα, το οποίο και έκαμε ανθρώπους που ακόμα ζουν με το σώμα τους, ικανούς να διεξάγουν υπηρεσία Αγγέλων, όπως μας πληροφορεί ο απλανής διδάσκαλος της Εκκλησίας, ο Χρυσορρήμων Ιωάννης. Ο ιερέας επιτελεί έργο Αγγέλων. Ή μάλλον και υψηλότερο των Αγγέλων, διότι οι Άγγελοι δεν έχουν εξουσία να τελούν τη Θεία Λειτουργία, ενώ εκείνος μετέχει στην ιεροσύνη του Χριστού και θυσιάζει τον Αμνό του Θεού! Οι Άγγελοι δεν έχουν εξουσία να συγχωρούν αμαρτίες, ενώ εκείνος έχει εξουσία όχι μόνο να συγχωρεί, αλλά και να μη συγχωρεί («δεσμείν και λύειν»), και η απόφασή του δεσμεύει την κρίση του Θεού! Είναι οικονόμος των Μυστηρίων του Θεού! Προσφέρει στον Κύριο την προσευχή της Εκκλησίας- την ευχαριστία, τη δοξολογία και τα αιτήματά μας, και φέρνει στο λαό τη χάρη, την ειρήνη, τη συγχώρηση, την καταλλαγή, την ίαση, τη δωρεά, «πάσαν δόσιν αγαθήν και παν δώρημα τέλειον, άνωθεν καταβαίνον εκ του Πατρός των φώτων». Προσφέρει τον κόσμο στο Θεό και κατεβάζει το Θεό στον κόσμο! Ουρανώνει τη γη και θεώνει τον άνθρωπο!Βασιλείς και άρχοντες και οι σπουδαίοι της γης, όλοι από τη μια μεριά, δεν μπορούν να ισοσταθμίσουν ένα ιερέα από την άλλη! Γιατί εκείνος, μόνος του, απλός και άσημος συχνά κατά κόσμον, μπορεί όχι μόνο τον κόσμο και τους επί γης να οικονομήσει κατά Θεόν, αλλά και τους προ πολλού απελθόντες! Όταν λειτουργεί ο πάπας, ο τελευταίος και αμαρτωλός -αν θέλετε- φωτίζεται και η ίδια η κόλαση, και βρίσκουν κάποια αναψυχή και παρηγοριά κι αυτοί οι απολεσθέντες! Γι' αυτό και ο Πατέρας του Γένους μας Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός λέει: «Αν συναντήσω στο δρόμο ένα παπά και τον Βασιλέα, τον παπά θα τιμήσω περισσότερο κι αυτόν θα χαιρετήσω πρώτα. Αν συναντήσω έναν Άγγελο και έναν Ιερέα, πρώτα τον ιερέα θα χαιρετήσω και θα προσκυνήσω και μετά τον Άγγελο »! Εμείς οι Έλληνες, πέρα από τους θρησκευτικούς λόγους, έχουμε κι άλλους λόγους να σεμνυνόμαστε για τους ιερείς μας. Ο ιερός κλήρος της Ρωμηοσύνης, ο ταπεινός Έλληνας πάπας, δεν βαστάζει μόνο του Ιησού Χριστού τα στίγματα, μα και του μαρτυρικού μας Γένους! Η καρδιά του έπαλλε και πάλλει πάντα στον ρυθμό της καρδιάς του ποιμνίου του! Πάντοτε μοιράστηκε με τα πρόβατά του τις τύχες τους! Πατέρας κι αδελφός και δάσκαλος μαζί! Συναγωνιστής και μάρτυρας και θύμα! Ο Ελληνικός Κλήρος δεν υπήρξε ποτέ τάξη ευγενών, ούτε ταυτίσθηκε με τους ισχυρούς της γης. πολύτεκνος και ταπεινός, αμέτρητες φορές έβαψε το ράσο του με το ιερό του αίμα στους εθνικούς αγώνες! Φιλότιμα κράτησε αναμμένο το καντήλι της πίστης, καλλιέργησε τις ελληνορθόδοξες αξίες, διατήρησε τη γλώσσα την ελληνική, δίδαξε έργω και λόγω την τεθλιμμένη οδό του Κυρίου. Όλα τα παραπάνω είναι αρκετά για να υπογραμμίσουν ποιά πρέπει να είναι η στάση του καθενός όταν διαβαίνει ένα ράσο. Όταν φαίνεται στο δρόμο ένας που έχει το βαρύ προνόμιο να είναι επωμισμένος την ευθύνη της σωτηρίας μας και της μεταμορφώσεως του κόσμου μας σε «καινή κτίση». Ένας που έχει το προνόμιο να φέρει το πένθος των αμαρτιών μας μαζί με το πένθος του Γένους μας και τους στεναγμούς της Ρωμηοσύνης! Όμως το ράσο συχνά γίνεται αντικείμενο χλεύης εκ μέρους της πονηρής και αγνώμονος γενεάς μας.  Ο λόγος του Θεού είναι κατηγορηματικός: «Μ' όλη σου την ψυχή να ευλαβείσαι τον Κύριο και να τιμάς τους Ιερείς Του. Μ' όλη σου τη δύναμη ν' αγαπήσεις Αυτόν ! που σ' έπλασε και να μην εγκαταλείψεις τους λειτουργούς Του. Να φοβάσαι τον Κύριο και να δοξάζεις τον ιερέα Του.». Και αλλού: «Στους προφήτες μου μην κάνετε κακό!» (Α' Παραλειπ. 16: 22)Τους λειτουργούς μου, τους κήρυκες του λόγου μου, τους απεσταλμένους μου, μην τους κακομεταχειρίζεσθε!

ΣΚΛΗΡΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΠΑΤΡΩΝ κ.κ.ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ 

Τρίτη 1 Νοεμβρίου 2016

Πρέπει να διαφυλάξουμε πίστη και πατρίδα

Φίλοι μου έχουμε να φυλάξουμε  αυτή την ευλογημένη Πατρίδα αυτη τη συνείδηση και αυτή την πίστη, που δεν μπορούν να διαχωρισθούν, γιατί πλάσθηκαν και ζυμώθηκαν μαζί, γιατί μαζί τους πλάσθηκε και ζυμώθηκε ο λαός μας. H Ορθόδοξη πίστη διαφυλάσσεται μέσα στην εθνική μας συνείδηση, και η εθνική συνείδηση στέκεται, γιατί υπάρχει η Ορθόδοξη Πίστη μας.Γιατί, σε αυτή την ευλογημένη Πατρίδα, που φυλάσσει κόκκαλα ηρώων και μαρτύρων Αγίων και έχει ποτιστεί από την αρχαιότητα με ιδρώτα και αίμα, αγωνίες αγώνες. Έχουμε, λοιπόν, αυτή την παρακαταθήκη, έχουμε αυτή τη μεγάλη περιουσία να διαφυλάξουμε, γιατί οι Άγιοι της πίστεώς μας ,δεν είναι μόνο φύλακες της πίστεως, αλλά είναι και φύλακες του Έθνους μας!  Οι διωγμοί στην Εκκλησία δεν ήταν μόνο τότε, ήταν πάντα στο διάβα των αιώνων και θα ευρίσκονται πάντοτε στη ζωή των ανθρώπων, γιατί δεν είναι μόνο οι αρχαίοι ειδωλολάτρες, είναι και τα σύγχρονα ρεύματα, γιατί ποιός ξέρει τι μηνύματα θα έλθουν αύριο στη ζωή μας και την πατρίδα μας, που προσπαθούν με κάθε τρόπο να ξεθεμελιώσουν η αρχές του τόπου μας, που θέλουν να συντρίψουν ό, τι οι πρόγονοί μας με ιδρώτα και αίμα δημιούργησαν, διλεσωσαν και διεφύλαξαν, που θελουν να πάρουν αυτή τη σκυτάλη από τα χέρια μας και από τα χέρια των παιδιών μας και να την παραδώσουν σε αλλότρια χέρια..Η Εκκλησία,λοιπόν, η οποία και σήμερα πρέπει να δώσει τη μαρτυρία του λογου της, ενός λόγου παραμυθητικού και ιαματικού, αλλά ταυτόχρονα και ενός λόγου παρρησιαστικού για την αλήθεια.Η  Εκκλησία και σήμερα,πορεύεται αναμεσα στο λαό μας, προσεύχεται για το λαό μας, θεραπεύει τις ανάγκες σας τις καθημερινές, όπου χρειάζεται, και στέκεται αυτή, φύλακας άγγελος αυτών των ιδεωδών και αυτών των ιδανικών,και καλεί όλους σας να συστρατευθείτε σε αυτή της την προσπάθεια, για να διαφυλάξουμε την εθνική μας συνείδηση, αλλά και την Ορθόδοξη Πίστη μας

Σάββατο 15 Οκτωβρίου 2016

Περί του γήινου πλούτου

Πλούσιοι και πτωχοί, είναι καταστάσεις ζωής, καταστάσεις βίου οι οποίες έχουν και πολλές πνευματικές διαστάσεις και πολλές επίσης πνευματικές παρανοήσεις στο μυαλό όλων μας υπάρχει η επιθυμία να είμαστε πλούσιοι και με αποστροφή σκεφτόμαστε τη φτώχια, ιδιαίτερα μάλιστα αυτή την περίοδο της οικονομικής κρίσης έχουμε την αίσθηση ότι όλοι έχουμε γίνει πτωχότεροι και εξαιτίας αυτής της πτωχεύσεώς μας,σε πολλούς από μας αυτή η κατάσταση οδηγεί σε μελαγχολίες, σε απογοητεύσεις, σε αγωνίες για το πώς θα τα βγάλουμε πέρα, και τις περισσοτερες φορες τα βαζουμε με τον θεο, γιατί γίνονται αυτές οι αδικίες, γιατί επιτρέπει ο Θεός ορισμένους να πλουτίζουν και μάλιστα αθέμιτα, όχι με νόμιμους τρόπους, και το  γιατί επιτρέπει ο Θεός  ορισμένοι να είναι πτωχοί και να υποφέρουν στη ζωή τους .Μέσα στη φτώχια και μέσα στη δυσκολία από ερμηνευτικές και θεολογικές αναλύσεις των Αγίων Πατέρων της Εκκλησίας μας, μας δίνουν ικανοποιητικές απαντήσεις στο πρόβλημα αυτό.  Οι πατέρες της Εκκλησίας διδάσκουν ότι υπάρχουν τα ελεύθερα αγαθά, τα οποία δίνει ο Θεός με αφθονία σε όλους εξίσου:  είναι ο αέρας, το φως και το νερό.  Όλοι έχουμε τον αέρα, όλοι έχουμε το φως κι όλοι έχουμε το νερό .ακούμε τους ψάλτες να ψάλλουν  «Πλούσιοι επτώχευσαν και επείνασαν, οι δε εκζητούντες τον Κύριον ουκ ελαττωθήσονται παντός αγαθού». (μτφρ: Πλούσιοι κατάντησαν στη φτώχεια και πείνασαν, όσοι όμως ζήτησαν με πόθο τον Κύριο και στήριξαν σ’ Αυτόν τις ελπίδες τους, δεν θα στερηθούν κανένα αγαθό)
 Οι Άγιοι Πατέρες της Εκκλησίας και το Άγιο Ευαγγέλιο διδάσκουν ότι ακόμη και τα οικονομικά αγαθά, αυτά τα οποία αποκτάει ο άνθρωπος με την εργασία του, με έντιμα μέσα, ακόμη κι αυτά δεν είναι δικά του.  Δεν  μπορεί π.χ. λέει ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος να διεκδικήσει την απόλυτη κυριότητα του σπιτιού του. Όλοι θεωρούμε πως είμαστε απόλυτοι κύριοι του σπιτιού μας γιατί εκτός του ότι τα υλικά που χρησιμοποιεί για την κατασκευή του, το χώμα, το νερό, δεν είναι δικά του αλλά είναι του Θεού, επιπλέον αυτός ο ίδιος που κατασκευάζει το σπίτι και το διεκδικεί, ανήκει στον Θεό ο οποίος του έδωσε την ψυχή και το σώμα.  Και ρωτάει ο Μέγας Βασίλειος: ποία ειπέ μοι σαυτού; Ποια δικά σου;  Ποια δικά σου, ιδιοκτησία δική σου;   Πόθεν λαβών εις τον βίον εισήνεγκας;  Πού τα βρήκες;  Στον κόσμο ερχόμαστε γυμνοί, πόθεν λαβών εις τον βίον εισήνεγκας;Ο Κύριος μας έδωσε έναν καινούριο νόμο, ο οποίος είναι πιο τέλειος σε σύγκριση με τον παλαιό νόμο του Μωυσέως. Μας έδωσε τις εννέα σωτήριες εντολές των μακαρισμών. Μας λέει ότι καθαροί και άγιοι ενώπιον του Θεού δεν είναι αυτοί που δεν κλέβουν και δεν φονεύουν, δεν είναι αυτοί που τηρούν τις εντολές του νόμου του Σινά, αλλά αυτοί που είναι πνευματικά τέλειοι. Αυτοί που είναι γεμάτοι ταπείνωση, αυτοί που χύνουν δάκρυα για τις αμαρτίες τους και την αδικία που βλέπουν στον κόσμο. Αυτοί που με συντετριμμένη καρδιά βλέπουν τον Σταυρό του Χριστού. Αυτοί θα κληρονομήσουν την Βασιλεία των Ουρανών.
Μακαρίζει τους πράους, αυτούς που διψάνε και πεινάνε την αλήθεια, τους ελεήμονες και τους ειρηνοποιούς. Υπόσχεται την Βασιλεία του Θεού σ' αυτούς που διώκονται για την αλήθεια, σ' αυτούς που οι άλλοι τους χλευάζουν και λοιδορούν για το όνομα Του.
Αυτός, συνεπώς, είναι καθαρός και άγιος που είναι τέλειος πνευματικά. Και ο Κύριος από όλους μας ζητάει να είμαστε τέλειοι πνευματικά όπως είναι τέλειος ο Επουράνιος Πατέρας μας.
Ο Κύριος στην επί του όρους ομιλία Του μας έδωσε τέτοιες εντολές που κάνουν την καρδιά μας να τρέμει. Πως να μην φροντίζουμε για το αύριο, πως να συγχωρούμε τους εχθρούς μας και να τους αγαπάμε, πως να δώσουμε στον άλλον το τελευταίο μας πουκάμισο.
Γι αυτό και λέει ο Κύριος Ιησούς Χριστός ότι, αν δεν θέλουμε να αφήσουμε τον πλούτο μας, δεν θα εισέλθουμε στη Βασιλεία του Θεού, διότι σ' αυτή την περίπτωση παραμένουμε σκληρόκαρδοι και μισάνθρωποι εγωιστές. Αλλά μπορούν να έχουν τέτοιοι άνθρωποι θέση στη Βασιλεία του Θεού; Πιο εύκολα να περάσει καμήλα από βελονότρυπα, παρά να μπει πλούσιος στη Βασιλεία των Ουρανών. Ποιά σχέση όμως έχουν όλα αυτά με μας, τους ανθρώπους που δεν έχουν πλούτο; Έχουν άμεση σχέση. Σκεφθείτε τι είναι αυτό που βλάπτει την ψυχή εκείνων των ανθρώπων που έχουν πλούτο; Την βλάπτει το ότι τα γήινα αγαθά, τις διάφορες απολαύσεις, την πολυτέλεια αυτοί οι άνθρωποι βάζουν πάνω απ' όλα. Τα θεωρούν πιο σημαντικά και από τα πνευματικά αγαθά, τα οποία αποκτούν οι άνθρωποι που μπορεί να μην έχουν υλικά αγαθά, έχουν όμως τον μεγάλο πλούτο τής αγάπης του Θεού και του πλησίον.
Αυτός που είναι προσκολλημένος στα γήινα, που ζητά απολαύσεις, αυτός πάσχει ακριβώς απ' εκείνο το πάθος που δεν αφήνει τους πλούσιους να εισέλθουν στην Βασιλεία του Θεού.
Είναι λίγοι  αυτοί που αν και δεν έχουν λεφτά και κάποιες φορές δεν έχουν και τα απαραίτητα, θέλουν όμως λεφτά, θέλουν απολαύσεις και διασκεδάσεις και δεν αμαρτάνουν, γιατί απλώς δεν έχουν την δυνατότητα να αμαρτήσουν. Και αν είχαν θα έκαναν και εκείνοι τις ίδιες αμαρτίες σαν εκείνον τον πλούσιο στην πόρτα του σπιτιού του οποίου καθόταν ο Λάζαρος έτοιμος να πεθάνει από φτώχεια και πείνα.
Αν εμείς, παρ' όλο που δεν είμαστε πλούσιοι, ζητάμε τις απολαύσεις και τις χαρές της ζωής΄ αν ο σκοπός της ζωής μας είναι η ευημερία, αν όλες οι σκέψεις μας είναι πώς να περάσουμε καλύτερα σε αυτή την ζωή και μόνο αυτό επιδιώκουμε, τότε σίγουρα είμαστε μακριά απ' αυτό που ζητάει ό Κύριος. Διότι άνθρωποι που επιζητάνε την καθαρότητα της καρδιάς, άνθρωποι ελεήμονες, αυτοί επιδιώκουν μόνο το να είναι κοντά στον Θεό, να έχουν κοινωνία μαζί του, ζητάνε την χάρη και την αγάπη Του, θέλουν να είναι αδέλφια τού Χριστού.
Πολλές φορές ο φτωχότερος άνθρωπος, που δεν έχει τίποτα πάνω στη γη, αλλά διακονεί τον Θεό, πολλές φορές αυτός ο άνθρωπος, είναι πιο πλούσιος ακόμα και από τους πλουσιότερους ανθρώπους του κόσμου. Ο πλούτος του είναι η θεία χάρη, η καθαρότητα της καρδιάς, η αγάπη και η συμπάθεια για τους πεινασμένους και δυστυχισμένους αδελφούς του. Αλλά πρώτ' απ' όλα ο πλούτος τους είναι η θερμή αγάπη του Θεού, του Σωτήρα μας Ιησού Χριστού.
Τώρα είναι εύκολο να καταλάβουμε την απάντηση που έδωσε o Χριστός στην γεμάτη απορία ερώτηση των μαθητών του: «Και τίς δύναται σωθήναι;» (Λκ. 18, 26). Η απάντησή του ήταν: «Τα αδύνατα παρά ανθρώποις δυνατά παρά τω Θεώ εστίν» (Λκ. 18, 27).
Για τον Θεό τα πάντα είναι δυνατά. Αυτός μπορεί να στερήσει των πνευματικών αγαθών τους σκληρόκαρδους και άσπλαχνους πλούσιους ανθρώπους. Και μπορεί να δώσει την μεγαλύτερη χαρά εν Κυρίω στους πιο φτωχούς και τους πιο περιφρονημένους ανθρώπους που πεθαίνουν της πείνας.
Ο Θεός μπορεί όλους να σώσει. Μπορεί να σώσει και τον πλούσιο, αν εκείνος μετανοήσει, αν μισήσει τον πλούτο του και κάνει πράξη τον λόγο του Χριστού: «Ύπαγε πώλησόν σου τα υπάρχοντα και δος πτωχοίς, και... δεύρο ακολούθει μοι» (Μτ. 19, 21)
Έτσι πρέπει και εμείς να δεχθούμε τα λόγια του Χριστού περί του γήινου πλούτου. Να διώξουμε από την καρδιά μας την προσκόλληση στα γήινα αγαθά. Και μόνο ένα πράγμα να επιδιώκουμε: το να είμαστε φίλοι και αδελφοί του Θεού, που αγαπάνε τον Χριστό και τους οποίους αγαπά Εκείνος. 





Δευτέρα 3 Οκτωβρίου 2016

Η Αγία Γραφή εκφράζει την αλήθεια

Η Αγία Γραφή εκφράζει την αλήθεια
Όποιος γεύτηκε και έκανε τρόπο ζωή του  τον γλυκύτατο λόγο του Θεού τότε κατάλαβε την αξία της ζωής και ο λόγος του θεού είναι μέσα στην Αγια Γραφη.
«Αγία Γραφή», εννοούμε το σύνολο των βιβλίων, τα οποία  γράφτηκαν από ευσεβείς άνδρες υπό την έμπνευση και καθοδήγηση του Αγίου Πνεύματος, γι’ αυτό και λέγονται  θεόπνευστα. Η Αγία Γραφή είναι το κατ’ εξοχήν θρησκευτικό βιβλίο της ανθρωπότητας, διότι περιέχει την υπό του Θεού αποκαλυφθείσα στους ανθρώπους αλήθεια. Βεβαίως στη σύνταξη και διατύπωση των νοημάτων και των λόγων της Αγίας Γραφής συνεργάσθηκε με το Θείο παράγοντα και ο ανθρώπινος παράγοντας. Και ο μεν Θείος παράγοντας, δηλαδή το Άγιο Πνεύμα, εξασφαλίζει στην Αγία Γραφή το αλάθητο. Αφού η Αγία Γραφή είναι θεόπνευστη, άρα είναι και αλάθητη. Κάθε τι που γράφεται σε αυτήν είναι πέρα ως πέρα αληθές και ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, έστω και αν εμείς δυσκολευόμαστε πολύ ή λίγο να το εννοήσουμε.Η Αγία Γραφή εκφράζει την αλήθεια αυτή με τους εξής λόγους. «Ὑπὸ Πνεύματος Ἁγίου φερόμενοι ἐλάλησαν ἅγιοι Θεοῦ ἄνθρωποι» (Β΄ Πέτρ. α΄ 21). Δηλαδή το Άγιο Πνεύμα φώτισε τους ανθρώπους συγγραφείς, οι οποίοι έθεσαν στην υπηρεσία Του τις νοητικές ικανότητες και τη γλώσσα τους. Αυτό τους φώτισε και τους προφύλαξε από κάθε πλάνη, ώστε να γράψουν μόνο όσα ο Θεός τους αποκάλυψε και τους οδήγησε να γράψουν. Ακούω φίλοι μου μερικούς και λένε το εξεις "Πίστευε και μη ερεύνα".Η φράση αυτή, πράγματι είναι ένα μυστήριο. Και ο λόγος είναι ο εξής: Αυτοί που τη λένε, αν είναι Χριστιανοί, είναι άνθρωποι είτε αγράμματοι, είτε άσχετοι με τη Χριστιανική πίστη. διοτι δεν το γραφει πουθενα μέσα στην Αγία Γραφή  φίλοι μου, ξεκίνησε από ημιμαθείς Προτεστάντες, και πέρασε σε Χριστιανούς που δεν γνωρίζουν την πίστη τους γιατι δεν ερευνησαν την Αγία Γραφή . "Η Αγία Γραφή λέει: "Ερευνάτε τας γραφάς", άρα πρέπει να ερευνάμε,  Ολόκληρο το εδάφιο είναι το εξής, μαζί με το επόμενο εδάφιο, το 40: "39 ερευνάτε τας γραφάς, ότι υμείς δοκείτε εν αυταίς ζωήν αιώνιον έχειν· και εκείναί εισιν αι μαρτυρούσαι περί εμού· 40 και ου θέλετε ελθείν προς με ίνα ζωήν έχητε". Με απλά λόγια, στο εδάφιο αυτό, λέει ο Χριστός: "Ερευνάτε τις γραφές, επειδή θεωρείτε ότι έτσι θα βρείτε ζωή, και (πράγματι), αυτές είναι που μαρτυρούν για Εμένα. Αλλά δεν θέλετε να έρθετε προς Εμένα, για να έχετε ζωή".Όπως παρατηρείτε, το εδάφιο δεν έχει καμία σχέση με τη χρήση που κάνουν οι ημιμαθείς εκείνοι, που το χρησιμοποιούν εναντίον του: "Πίστευε και μη ερεύνα". Η φράση "ερευνάτε τας γραφάς", είναι μέρος μιας ευρύτερης πρότασης, όπου ο Χριστός λέει ότι καλή είναι μεν η έρευνα των Γραφών, αλλά για να βρει κάποιος ζωή, πρέπει να πιστέψει και να πάει στον Χριστό, ο οποίος μαρτυρείται προφητικά από τις γραφές.Ο Χριστός εδώ λοιπόν, ούτε αρνείται την έρευνα των γραφών, αλλά ούτε την προστάζει. Μάλιστα λέει ότι δεν είναι το σημαντικότερο πράγμα για τη σωτηρία, Ας δούμε παραδείγματα που καλούν σε έρευνα, από την Ορθόδοξη υμνογραφία:Η Ανάσταση του Χριστού, είναι το κεντρικό Χριστιανικό δόγμα. Αν λοιπόν η Εκκλησία μας επιτρέπει, και μάλιστα μας ΠΡΟΤΡΕΠΕΙ να ερευνήσουμε την ίδια την Ανάσταση του Χριστού, πόσο μάλλον όλα τα άλλαΠροσέξτε ότι οι Πατέρες λένε ότι ο Θωμάς απουσίασε "οικονομικώς" στην πρώτη εμφάνιση του Κυρίου (δηλαδή κατ' οικονομίαν!) έτσι ώστε να αποδειχθεί η Ανάσταση και με έρευνα.
Των Μαθητών δισταζόντων,
τη ογδόη ημέρα, επέστη ο Σωτήρ, ού ήσαν συνηγμένοι,
και την ειρήνην δους τω Θωμά εβόησε:
Δεύρο Απόστολε, ψηλάφησον παλάμας, αις τους ήλους έπηξαν.
Ω καλή απιστία τού Θωμά!
των πιστών τας καρδίας εις επίγνωσιν ήξε,
και μετά φόβου εβόησεν:
Ο Κύριός μου και ο Θεός μου, δόξα σοι.

Των θυρών κεκλεισμένων, επέστης Χριστέ προς τους Μαθητάς,
Τότε ο Θωμάς, οικονομικώς ουχ ευρέθη μετ' αυτών,
έλεγε γάρ, ου μη πιστεύσω, εάν μη ίδω καγώ τον Δεσπότην,
ίδω την πλευράν, όθεν εξήλθε το αίμα, το ύδωρ, το βάπτισμα,
ίδω την πληγήν, εξ ης ιάθη το μέγα τραύμα ο άνθρωπος,
ίδω, πώς ουκ ην, ως πνεύμα, αλλά σάρξ και οστέα.
Ο τον θάνατον πατήσας, και Θωμάν πληροφορήσας,
Κύριε, δόξα σοι.
Όχι μόνο ο Χριστός δεν είπε στον ("άπιστο") Θωμά "πίστευε και μη ερεύνα", αλλά τον προέτρεψε να ελέγξει με τα ίδια του τα χέρια τις τρύπες από τα καρφιά Του!
Αυτά τα απλά, αποτελούν απόδειξη, πως η Ορθοδοξία ΠΡΟΤΡΕΠΕΙ να ερευνήσουμε... Είναι πολύ ενδιαφέρουσα επ' αυτού η υμνολογία της Κυριακής του Θωμά από το Πεντηκοστάριο. Η υμνολογία της ημέρας είναι εκπληκτική! Πιστεύουμε ότι είναι επαρκή, για να δείξουν ότι η Χριστιανική πίστη είναι πίστη ΕΡΕΥΝΑΣ και τεκμηρίωσης, Φίλοι μου Πρέπει να διαβάζουμε και να μελετάμε την Αγία Γραφή επειδή ο Θεός δεν αλλάζει και επειδή η ανθρώπινη φύση δεν αλλάζει – είναι μια αποκάλυψη για μας όπως ήταν όταν γράφτηκε. Ενώ η τεχνολογία αλλάζει γύρω μας, οι ανθρώπινες επιθυμίες και φύση δεν αλλάζουν. Βρίσκεις, καθώς διαβάζεις τις σελίδες της Βιβλικής ιστορίας, ότι είτε μιλάμε για σχέσεις είτε για κοινωνίες, «δεν υπάρχει τίποτα καινούριο κάτω από τον ήλιο». Και ενώ ο άνθρωπος συνεχίζει να ψάχνει για αγάπη και ικανοποίηση σε λάθος μέρη, ο Θεός, ο καλός και ελεήμων Δημιουργός, μας λέει τί θα μας δώσει ΜΟΝΙΜΗ χαρά. Ο αποκαλυμμένος Λόγος Του, η Αγία Γραφή, είναι τόσο σημαντικός ώστε ο Ιησούς είπε, «Ο άνθρωπος δε ζει μόνο με ψωμί, αλλά με κάθε λόγο που βγαίνει από το στόμα του Θεού» (Ματθαίος 4:4). Με άλλα λόγια, αν θέλεις να ζήσεις τη ζωή στην πληρότητά της όπως είναι η πρόθεση του Θεού, άκουσε προσεκτικά τον γραμμένο λόγο του Θεού… είναι πιο σημαντικό κι απ` την τροφή!
Πρέπει να διαβάζουμε και να μελετάμε την Αγία Γραφή επειδή υπάρχει τόση πολλή λάθος διδασκαλία. Η Αγία Γραφή μας δίνει το μέτρο με το οποίο μπορούμε να ξεχωρίσουμε την αλήθεια από το λάθος. Μας λέει πώς είναι ο Θεός. Το να έχεις λανθασμένη γνώμη για το Θεό σε οδηγεί να λατρεύεις ένα «είδωλο» ή «ψεύτικο θεό». Λατρεύουμε κάτι που δεν είναι ο Θεός! Η Αγία Γραφή μας λέει πώς κάποιος πραγματικά πάει στον ουρανό… και δεν είναι με το να είσαι καλός ή με τη βάπτιση, ή με οτιδήποτε άλλο που ΚΑΝΟΥΜΕ (Κατά Ιωάννη 14:6, Εφεσίους 2;1-10, Ησαίας 53:6, Ρωμαίους 3:10, 5:8, 6:23, 10:9-13). Παράλληλα, ο Λόγος του Θεού μας δείχνει πόσο μας αγαπάει ο Θεός (Ρωμαίους 5:6-8, Ησαίας 53:1). Και μαθαίνοντας αυτό μπορούμε κι εμείς να Τον αγαπάμε σε ανταπόδοση (Α` Ιωάννη 4:19).
Η Αγία Γραφή θα σε εφοδιάσει να υπηρετήσεις τον Θεό (Β` Τιμόθεο 3:17, Εφεσίους 6:17, Εβραίους 4:12). Θα σε βοηθήσει να γνωρίσεις πώς να σωθείς από την αμαρτία σου και τις συνέπειές της (Β` Τιμόθεο 3:15). Μελετώντας την και υπακούοντας τις διδασκαλίες της θα φέρει επιτυχία στη ζωή (Ιησούς του Ναυή 1:8, Ιάκωβος 1:25). Ο Λόγος του Θεού θα σε βοηθήσει να δεις την αμαρτία στη ζωή σου και θα σε βοηθήσει να απαλλαγείς από αυτήν (Ψαλμός 119:9,11). Θα σου δώσει οδηγία στη ζωή σου, θα σε κάνει σοφότερο από τους δασκάλους σου (Ψαλμός 32:8, 119:99, Παροιμίες 1:6). Η Αγία Γραφή θα σε φυλάξει από το να ξοδέψεις η ζωή σου σε πράγματα που είναι πρόσκαιρα και ασήμαντα (Κατά Ματθαίον 7:24-27).


Γράφει ο Αλέξανδρος Μπαξεβάνης

Δυστυχώς γιά την πατρίδα μας

Μακάρι τό 98% νά ήταν αληθινό ποσοστό Ελλήνων Ορθοδόξων! Δυστυχώς γιά τήν πατρίδα μας είναι πλαστό ποσοστό. Εάν σκεφτείτε ποσοι χιλιάδες προδότες τό παίζουν δήθεν πατριώτες καί ορθόδοξοι, αλλά πράττουν τ΄αντίθετα από τά φαινομενικά πιστεύω τους. Εάν σκεφτείτε τούς κρυπτοεβραίους πού κυβερνούν καί τούς κωλομασσώνους. Εάν σκεφτείτε τούς αριστερομαρξιστές, τούς αναρχικούς, διεθνιστές, άθεους, αντίχριστους πού παίρνουν ξεκάθαρη θέση κατά τής πίστης στόν Θεό καί τής πατρίδος. Εάν σκεφτείτε τούς αδιάφορους, τούς καλοπερασάκηδες, τούς αφασίες, πού ή μοναδική τους αγάπη είναι ή αλαζονεία τους. Τότε τί ποσοστό μένει στόν αληθινό Ελληνικό λαό μέ πίστη στόν Θεό καί αγάπη στήν πατρίδα? Ναί σωστά τό σκεφτήκατε! Δυστυχώς αυτή είναι ή αλήθεια! Βγείτε αυριο στήν γειτονιά σας μία βόλτα, καί κάντε 2-3 τετράγωνα, εάν δείτε περισσότερες από 10 σημαίες στά μπαλκόνια νά κυματίζουν τότε πρόκειται περί μεγάλου θαύματος. Έχουμε βαθύτατη πτώση ήθους καί αξιών. Αυτό είναι τό μέγιστο πρόβλημα τής Ελλάδος. 
Έλληνες, ποτέ μην ξεχνάτε το χρέος σε Θεό και σε Πατρίδα! Σ’ αυτά τα δύο σας εξορκίζω ή να νικήσουμε ή να πεθάνουμε κάτω από την Σημαία του Χριστού» (Γρηγόριος – Δικαίος Παπαφλέσσας).
Τι μπορεί να πει κάποιος σε αυτούς όταν βρεθεί μπροστά τους; Πως μπορεί να δικαιολογήσει αυτά που συμβαίνουν σήμερα στην χώρα μας; Σε αυτούς… που κοντάρι της σημαίας είχαν τα κορμιά τους, που οδηγό του αγώνα είχαν τον Χριστό και την Παναγία. Που είχαν απλά, αγνά, αμόλυντα ιδανικά και με αρωγό την πίστη την αφοσίωση και την δίψα για λευτεριά πήραν το σπαθί και βγήκαν μπροστά.
«Μόνον του Ευαγγελίου η διδαχή εμπορεί να σώση την αυτονομίαν του Γένους, όταν μάλιστα κηρύττεται από ποιμένας φίλους της αληθείας και της δικαιοσύνης» (Αδ. Κοραής)
Σήμερα αυτά όλα έχουν πάει περίπατο. Έχουμε στο προσκέφαλο εικόνισμα την άρνηση σε κάθε τι Θείο. Μας έχουν καταργήσει την διδαχή της Πίστης μας από τα σχολεία. Έχουν ξεχάσει πόσοι ιερωμένοι δίδαξαν στα κρυφά σχολειά τα μαύρα χρόνια της σκλαβιάς και μετέδωσαν τον σπόρο της γνώσης και της αγάπης του Έθνους.
«Χωρίς αρετή και πόνο εις την πατρίδα και πίστη εις την θρησκεία τους έθνη δεν υπάρχουν». (Ιωάν. Μακρυγιάννης)
Έλληνες ξεσηκωθείτε! Ήρθε ο καιρός να βάλουμε ένα τέλος σε όλα που μας παίρνουν. Το ξεπούλημα της πατρίδος συνεχίζεται γοργά από μία παρέα ανθελλήνων. Ξένα ήθη και έθιμα μπαίνουν συνέχεια στην χώρα μας, μας απομακρύνουν από την ουσία, θέτουν θέμα ακόμη και αφαίρεσης του Σταυρού από την σημαία μας! Μα πως μπορείς να βγάλεις το ιερότερο σύμβολο της σύγχρονης Ελλάδας από το λάβαρό της; .
«Νέοι, πρέπει να φυλάξετε την πίστη σας και να την στερεώσετε, διότι, όταν επιάσαμε τα άρματα, είπαμε πρώτα υπέρ ΠΙΣΤΕΩΣ και έπειτα υπέρ ΠΑΤΡΙΔΟΣ…» (Θ. Κολοκοτρώνης) 
Ας αποδείξουμε στους προγόνους μας ότι είμαστε ισάξιοί τους κι ας αφήσουμε τους προοδευτικούς ανθέλληνες να μας αποκαλούν φασίστες. Αν είναι φασισμός η αγάπη στα ιδανικά, την πίστη την πατρίδα και την σημαία μας, τότε ναι, είμαστε όλοι φασίστες!
Γράφει ο Αλέξανδρος Μπαξεβάνης

Δευτέρα 15 Αυγούστου 2016

Χαίρε τράπεζα βαστάζουσα ευθηνίαν ιλασμών

Η Κοίμηση της Υπεραγίας Θεοτόκου, κατά τον Άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά, είναι χαρμόσυνος εορτή και παγκόσμιος πανήγυρις. Πανηγυρίζουν όλοι οι άνθρωποι και συμμετέχουν όλοι στην χαρά και στη δόξα της Θεοτόκου. Σε έναν λόγο του Αγίου Ιωάννου του Δαμασκηνού για την Κοίμηση της Παναγίας και την Μετάστασή της στους ουρανούς, λέγοντας πως «Σήμερον η επίγειος τράπεζα, η τον ουράνιον της ζωής άρτον, τον της θεότητος άνθρακα απειρογάμως βαστάσασα από γης ήρθη προς ουρανούς..».
Δηλαδή, σήμερα η επίγεια τράπεζα, αυτή που χωρίς γάμο κράτησε μέσα της τον ουράνιο άρτο της ζωής, το αναμμένο κάρβουνο της θεότητος, υψώθηκε από τη γη προς τους ουρανούς.
Είναι τράπεζα η Παναγία, όπως ακούμε και στους Χαιρετισμούς «Χαίρε τράπεζα βαστάζουσα ευθηνίαν ιλασμών». Και πράγματι, μέσα στην άχραντη γαστέρα της ενώθηκε αχωρίστως, ανερμηνεύτως και αδιαιρέτως η θεία και η ανθρώπινη φύση. Έγινε Αγία Τράπεζα η Θεοτόκος Μαρία και συνεχίζει από τότε να τρέφει τα παιδιά της με τον άρτο της ζωής. Γι’ αυτό και κάθε Θεία Λειτουργία που τελείται προσφέρεται για την Παναγία, όπως ψάλλουμε άλλωστε«Εξαιρέτως της Παναγίας Αχράντου Υπερευλογημένης Ενδόξου Δεσποίνις ημών Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας», όπως επίσης της ψάλλουμε και το Μεγαλυνάριο και ιδιαιτέρως το «Άξιον εστίν ως αληθώς..», για να εκδηλώσουμε με αυτόν τον τρόπο την ευγνωμοσύνη μας και την ευχαριστία μας στη μυστική αυτή Αγία Τράπεζα, που μας προσφέρει τον Άρτο της Ζωής. Η Παναγία δίνει και σήμερα την αθάνατο τροφή και τις πλούσιες δωρεές της στα παιδιά της και θα συνεχίζει μέχρι συντελείας του αιώνος να τρέφει την κληρονομία της. Κι όταν όλες οι τράπεζες του κόσμου θα κλείσουν, στις οποίες εμείς οι άνθρωποι στηρίξαμε τις δυνάμεις μας και την ύπαρξή μας, αφού μας έμαθαν να μετράμε τον άλλον με το χρήμα, η μοναδική τράπεζα που δεν θα κλείσει θα είναι η Παναγία και θα είναι η μόνη που θα μας τρέφει.
Θεωρώ και είναι χρέος μας να πλησιάσουμε αυτή τη μυστική Αγία Τράπεζα, που είναι η Παναγία, κι ας γευθούμε τον Ουράνιο Άρτο, ο οποίος ταυτοποιήθηκε μέσα στα πανάχραντα σπλάχνα της Παναγίας.
Ας επιστρέψουμε σ’ Αυτήν για να δούμε όλοι μας καλύτερες ημέρες και ας ζητήσουμε την ευλογία Της, τη σωτηρία της Πατρίδος και του Γένους μας.


Γράφει ο Αλέξανδρος Μπαξεβάνης

Τετάρτη 10 Αυγούστου 2016

Η παρουσία του σταυρού μέσα στον γάμο είναι η αληθινή χαρά του γάμου

Είχα εδώ και καιρό την επιθυμία να απευθύνω δυο λόγια για την σημασία του γαμου, φαίνεται ότι οι άνθρωποι, άντρες και γυναίκες, ολοκληρώνονται μέσα σ’αυτόν και συγχρόνως από την σχέση με τον έτερο σ’όλα τα επίπεδα-συναισθηματικό, λογικό, σωματικό αντλούν και οι δύο μετέχοντες δύναμη, πληρότητα και ολοκλήρωση. Είναι τόσο πλούσια η ακολουθία του γάμου σε ευχές και σε αναφορές, που είναι μάλλον περιττό ή και πολύ φτωχό να πει κανείς ο,τιδήποτε επιπλέον. Η Εκκλησία αιτείται της χάρης του Χριστού για τους νεονύμφους, για τους οποίους ζητάει ευλογία ίδια μ’ αυτήν που ο Χριστός έδωσε στον Αβραάμ και τη Σάρα, στον Ισαάκ και τη Ρεβέκκα, στον Ιωσήφ και την Ασινέθ, στον Μωυσή και τη Σεπφόρα, στον Ιωακείμ και την Άννα, στον Ζαχαρία και την Ελισσάβετ. Η Εκκλησία ζητάει να διαφυλάξει ο Θεός τους νεονύμφους, όπως διαφύλαξε τον Νώε στην Κιβωτό, τον Ιωνά στην κοιλία του κήτους, του άγιους τρεις παίδες στην κάμινο του πυρός, ζητώντας επίσης να τους δοθεί η χαρά που είχε η Αγία Ελένη όταν βρήκε τον Τίμιο Σταυρό. Αναλογιζόμενος την ακολουθία του γάμου, σκέφθηκα ότι με τον γάμο μπαίνει κανείς στη χορεία όλων αυτών των αγίων μορφών και συμμετέχει στις δωρεές του Θεού, που έδωσε σ’ όλους αυτούς, έχοντας τη δυνατότητα και ο ίδιος να απολαύσει κατά τον ίδιο τρόπο τη δρόσο του ουρανού άνωθεν και την πoιότητα της γης και τόσα άλλα αγαθά του παρόντος αιώνος που, κατά την αψευδή του Θεού ρήση, μπορούν να απολαύσουν εν ομονοία και ειρήνη οι σύζυγοι, μετά ταύτα δε να απολαύσουν και τη λάμψη των φωστήρων του ουρανού και τα επηγγελμένα αγαθά της Βασιλείας του Χριστού, στην οποία είμαστε όλοι καλεσμένοι. Δυστυχώς αρνούμαστε να αποδεχτούμε τον σταυρό μέσα στον γάμο. Στον χριστιανικό γάμο πορεύονται τρεις, και η κοινή νομοτέλεια των δύο προς τον τρίτο, που είναι ο Θεός, βαστάει τους δύο σε μια ενεργητική ενότητα μεταξύ τους και με τον Θεό. Η παρουσία του σταυρού μέσα στον γάμο είναι η αληθινή χαρά του γάμου. Είναι η χαρούμενη βεβαιότητα ότι τον γαμήλιο όρκο δεν τον παίρνει κανείς άχρι χωρισμού θανάτου, αλλά ωσότου ο θάνατος μας ενώσει ολότελα. Γερνώντας ολοένα σε αυτόν τον κόσμο, ξανανιώνουμε ολοένα στην ανέσπερη ζωή της βασιλείας του Θεού. Αυτό εκφράζουν τα στέφανα, ότι εδώ είναι η αρχή ενός μικρού βασιλείου, που μπορεί να γίνει κάτι σαν το αληθινό βασίλειο. Η ευκαιρία θα χαθεί ακόμα ίσως και σε μια νύχτα. Αλλά και τότε πάντα παραμένει μια ανοιχτή δυνατότητα. Αφού χαθεί και ξαναχαθεί η ευκαιρία, όταν δυο άνθρωποι εξακολουθούν να μένουν κοντά ο ένας στον άλλο, είναι αληθινά ο ένας για τον άλλον βασιλιάς και βασίλισσα, όταν επισκιάζονται από τη χάρη του μυστηρίου του γάμου. Σας ευχόμαι ο γάμος σας να θεμελιωθεί στερεώς εις Χριστόν και εις την Εκκλησίαν, όπως μας λένε οι ευχές της γαμήλιας ακολουθίας.


Κυριακή 3 Ιουλίου 2016

Η Διασκέδαση άλλαξε τα τελευταία χρόνια

Η Διασκέδαση άλλαξε τα τελευταία χρόνια


Δυστυχώς τα τελευταία χρόνια η διασκέδαση άλλαξε και αυτό έχει να κάνει με το ότι η τεχνολογία έχει αλλάξει σε τεράστιο βαθμό τη ζωή μας και τις συνήθειές μας. Όταν έχεις ένα μέσο το οποίο σου λύνει τα χέρια και σε βοηθάει σε τόσα πράγματα, δύσκολο να το αποχωριστείς, αποτελεί αναγκαίο κομμάτι της καθημερινότητας. Ειδικά αν σκεφτούμε το πόσο έχει αλλάξει και την επικοινωνία μεταξύ των ανθρώπων και δη στα ερωτικά. Ωστόσο σίγουρα αν δεν υπήρχε το internet θα κοιτούσαμε περισσότερο το πρόσωπο του άλλου παρά τις φωτογραφίες του, θα μιλούσαμε στην κυριολεξία μαζί του και όχι πληκτρολογώντας, θα του την πέφταμε απευθείας κι όχι ηλεκτρονικά και θα καταλαβαίναμε πολλά περισσότερα από όσα λέγονται - διότι το μεγαλύτερο ποσοστό της επικοινωνίας το κερδίζει η γλώσσα του σώματος και όχι οι λέξεις από μόνες τους. Σίγουρα χωρίς αυτό θα ξέραμε ποιοι είναι οι πραγματικοί μας φίλοι θα βγαίναμε έξω συχνότερα αποζητώντας την επικοινωνία με τους άλλους πρόσωπο με πρόσωπο και όχι να είμαστε με ένα κινητό στο χέρι και να σερφάρουμε ακόμα και στην διασκέδαση . Θα μιλούσαμε μεταξύ μας και δε θα πληκτρολογούσαμε τόσο. Αν σκεφτούμε πόσος χρόνος ξοδεύεται αβέρτα στα κοινωνικά δίκτυα, αν δεν υπήρχε το internet θα ξοδευόταν αλλού, είτε σε υποχρεώσεις είτε σε χρόνο για τον εαυτό μας είτε οπουδήποτε που θα μας πρόσφερε λίγο πιο ποιοτικό χρόνο. Θα φλερτάραμε, θα δουλεύαμε περισσότερο, θα κάναμε και πράγματα που συνεχώς αναβάλλουμε.Ίσως η αποσύνδεση από εκεί να σημαίνει έξτρα σύνδεση με τον εαυτό μας και τους άλλους ανθρώπους γύρω μας. Σε βγάζει από τον κόσμο τον ψεύτικο όλο αυτό, σε κάνει να σκεφτείς λίγο παραπάνω και να αναθεωρήσεις. Δες και κανέναν άνθρωπο πέρα από στάτους και φωτογραφίες. είναι ασέβεια να είσαι σε παρέα και να σερφάρεις συνέχεια είναι και ασέβεια να πηγαίνεις σε ένα μαγαζί κλαμπ καφετέρια που έχει ζωντανή μουσική και να σερφάρεις συνέχεια και να αφήνεις το κινητό σου όταν τελειώσει η μπαταρία φυσικά έχουμε και άλλα φαινόμενα με τα μικρά παιδιά που σιγά σιγά και αυτοί περνούν την συνήθειες των γωνιών τους λι πάμε όταν βλέπω μικρά παιδιά με ένα κινητό η με ένα τάμπλετ στο χέρι και οι γονείς να μένουν αμέτοχοι



Πέμπτη 9 Ιουνίου 2016

Ντύσου την ελεημοσύνη, τη φιλανθρωπία,...

Ντύσου  την ελεημοσύνη τη φιλανρωπία
Η ενδυμασία μας στο ναό πρέπει  να είναι καλή από κάθε πλευρά.
Αυτό ακριβώς μας παραγγέλλει και ο απόστολος Παύλος, όταν λέει: «Θέλω να προσεύχονται οι άνδρες σε κάθε τόπο, σηκώνοντας προς τον ουρανό χέρια όσια, χωρίς οργή και δισταγμό ολιγοπιστίας. Επίσης και οι γυναίκες να προσεύχονται με αμφίεση σεμνή, στολίζοντας τον εαυτό τους με σεμνότητα και σωφροσύνη, όχι με περίτεχνες κομμώσεις και χρυσά κοσμήματα ή μαργαριτάρια ή ενδύματα πολυτελή, αλλά με ό,τι ταιριάζει στις γυναίκες που λένε ότι σέβονται το Θεό, δηλαδή με καλά έργα» (Α' Τιμ. 2:8-10). Αν, λοιπόν, απαγορεύει στις γυναίκες εκείνα που είναι απόδειξη πλούτου, πολύ περισσότερο απαγορεύει όσα κινούν την περιέργεια, όπως βάψιμο έντονα χείλι , το βάψιμο των ματιών,  τα παράξενα ρούχα και τα παρόμοια.
 Έρχεσαι στο ναό να προσευχηθείς, και στολίζεσαι με χρυσαφικά και χτενίζεσαι επιτηδευμένα. Στην εκκλησιά δεν  χρειάζεται τίποτε απ' αυτά. Ντύσου την ελεημοσύνη, τη φιλανθρωπία, τη σωφροσύνη, την ταπεινοφροσύνη. Αυτά αξίζουν περισσότερο απ' όλο το χρυσάφι. 
Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου
 Αυτά και την ωραία την κάνουν ωραιότερη και την άσχημη την ομορφαίνουν. Επίσεις στις εκκλησίες παρατηρείτε το εξης στάμπες από βαμένα χείλι πάνω στις εικόνες είναι μεγάλη αμαρτία όπως ανάφερε ο σεβασμιότατος Μητροπολίτης Χίου κ.κ. Μάρκος στον εσπερινό της Αναλήψεως 
Γράφει ο Αλέξανδρος Μπαξεβάνης 

Κυριακή 22 Μαΐου 2016

Φουρτουνάκιδες και Βροντάκιδες

Δυστυχώς φαίνεται  το φαινόμενο όπως μια ελληνική ταινία <<Φουρτουνάκιδες και Βροντάκιδες>> η Χίος χωρίστικε δίχως να το καταλάβει σε δυο μέροι σε αυτούς που συμπάσχουν με τους πρόσφυγες και σε αυτούς που θέλουν να ζει το νησί αρμονικά και ήρεμα χωρίς προβλήματα. Κατάφεραν κάποιοι ανεγκέφαλοι να χαλάσουν τις σχέσεις των ανθρώπων .   Εγώ προσωπικά ανήκω στους ανθρώπους που θέλουν  να ζουν αρμονικά και να κυλάει η ήμερα χωρίς προβλήματα Από τότε που άρχισα να παρουσιάζω το πρόβλημα του προσφυγικού όπως το έβλεπα πολλοί  άνθρωποι
απομακρύνθηκαν και δείξανε η τον πραγματικό τους εαυτό η δεν ξέρω  πως να το χαρακτηρίσω λυπάμαι που ακούω ότι η Χίος χωρίστηκε σε αλληλέγγυους και σε μη αλληλέγγυους θεωρώ ότι πρέπει να προστατέψουμαι τα σπίτια μας την γη μας και να μην δεχόμαστε τους κανιβαλισμούς και  άλλα πράγματα που τα πιο πολλά γίνονται σκοπίμως για να επωφεληθούν μερικοί άνθρωποι ελπίζω και εύχομαι να ξυπνήσουμε  από το λήθαργο της κακίας και να επανέλθουμε στους φυσικούς ρυθμούς της ζωής μας 

Γράφει ο Αλέξανδρος Μπαξεβάνης

Παρασκευή 6 Μαΐου 2016

Πριν ανέβεις να οδηγήσεις, Σκέψου βιντεο

Είναι ανάγκη να συμβάλλω με όλοι μας, με κάθε τρόπο, ώστε να μη θρηνούμε θύματα και μάλιστα νέα παιδιά στην άσφαλτο. Ξέρω, σας ξαφνιάζει αυτή η επικοινωνία. Όμως είναι απαραίτητη. Θέλησα μ’ αυτό τον τρόπο : Να εκφράσω την πολλή μου αγάπη σε σένα.. Το ανύσταχτο ενδιαφέρον μου. Την ανησυχία μου για σένα. Τον πόνο της καρδιάς μου Γι’ αυτό σου λέω. Πρόσεχε! Μη βάζεις σε κίνδυνο την ζωή σου. Έχεις μηχανή... αυτοκίνητο... Πριν ανέβεις να οδηγήσεις, Σκέψου. Η ζωή σου είναι πολύτιμη. Η κοινωνία σε χρειάζεται. η οικογένειά σου σε περιμένει. Οι γονείς σου  σε λατρεύουν. οι φίλοι σου σε αγαπούν. Αν είσαι πατέρας ή μητέρα, σκέψου ότι τα παιδιά σου σε λαχταρούν .
Πρέπει να γυρίσεις στο σπίτι. Πρέπει να χαρείς τι ζωή, που είναι δώρο Θεού ρκετός πόνος σκέπασε τον τόπο μας και τα δάκρυα σαν ποτάμι κυλούν, για όσα παιδιά χάθηκαν στην άσφαλτο. Το αίμα, από όπου και αν περάσουμε, αχνίζει νωπό. Είναι το αίμα κάποιου φίλου σου, γνωστού σου αλλά και όποιου αγνώστου πού με το ξαφνικό του πάθημα, την κοινωνία όλη σε πόνο βύθισε. Κάποια παιδιά δεν θα μπορέσουν ποτέ, να περπατήσουν και κάποια αλλά για πολύ καιρό θα ταλαιπωρηθούν σε κάποιο Νοσοκομείο . Γνωρίζω, ότι παραξενεύεσαι, με όσα σου γράφω. Όμως θα σου πω κάτι πολύ οδυνηρό.  Δεν ξέρω τι άλλο να κάνω και βρήκα αυτό τον τρόπο να σου πω, ότι κουράστηκα, δεν αντέχω άλλο!!! Μην τρέχεις.ας φτάσεις λίγα λεπτά αργότερα, όμως θα φτάσεις. Θυμήσου, ότι οι μεγάλες ταχύτητες σκοτώνουν. Να φοράς τη ζώνη σου. Σώζει τη ζωή σου. Μη καταναλώνεις οινοπνευματώδη ποτά, είναι επικίνδυνο για τη ζωή σου. Μη μιλάς στο κινητό σου τηλέφωνο, όταν οδηγείς, μη διαβάζεις και μη στέλνεις μηνύματα. Κινδυνεύει η ζωή σου. 
Να φοράς το κράνος σου, όταν οδηγείς τη μηχανή. Αφού είσαι κουρασμένος, είσαι ξενύχτης, γιατί έπιασες στο χέρι σου το τιμόνι του αυτοκινήτου, γιατί ανέβηκες  στη μηχανή σου;
Μη κάνεις προσπεράσεις σε δρόμους δύσκολους, ο κίνδυνος καραδοκεί. Να τηρείς τούς κανόνες οδικής κυκλοφορίας. Πρόσεχε αναγνώστα μου εσύ,!!! γιατί μπορεί να μη προσέχει αυτός πού έρχεται απέναντι σου. Μπορείς να προφτάσεις. Μη παραβιάζεις τα σήματα οδικής κυκλοφορίας . 
Πριν πιάσεις το τιμόνι του αυτοκινήτου σου ή ανέβεις στη μηχανή, σήκωσε τα μάτια σου στο Θεό, σήκωσε το χέρι σου και κάνε τον σταυρό σου. Προσευχή σου. Χρειάζεσαι την προστασία του Θεού, την Χάρη της Παναγίας μας και των Αγίων μας. Χαίρομαι, Όταν κτίζονται μεγάλες Εκκλησίες ή μικρά Εκκλησάκια. Όμως λυπάμαι, όταν στους δρόμους στήνονται προσκυνητάρια, πού το καθένα από αυτά θυμίζει  ένα τροχαίο ατύχημα, στο οποίο χάθηκε κάποιος ή κάποιοι ή άλλοι κτύπησαν λίγο ή πολύ. Φτάνει πια! όχι άλλα προσκυνητάρια στους δρόμους, εξαιτίας   τροχαίων ατυχημάτων.




ΥΓ, Φίλοι μου κοινοποίησε το συνδυασμό σε φίλους σας ίσως αυτός που θα το διαβάσει να προλάβει  ένα σοβαρό τροχαίο η ενημέρωση πιστεύω είναι το παν για την  ζωή του ανθρώπου



βιντεο παρακολουθησέτο αξίζει 





Γράφει ο Αλέξανδρος Μπαξεβανης

σχετικά άρθρα 



Δευτέρα 18 Απριλίου 2016

Χιος Ας μάθουμε λίγο ιστορία!

Xίος
Η Χίος είναι νησί του Ανατολικού Αιγαίου. Απέχει ελάχιστα από τις ακτές της Μικράς Ασίας. Μόλις 3,5 ναυτικά μίλια τη χωρίζουν από το ακρωτήριο Πούντα ως τη χερσόνησο της Ερυθραίας στο ύψος του Τσεσμέ. Είναι το πέμπτο μεγαλύτερο νησί της Ελλάδας (842 τετρ.χιλιόμετρα) με μήκος ακτών 213 χιλιόμετρα και πληθυσμό, που ζει στην πόλη της Χίου, πρωτεύουσα και κύριο λιμάνι του νησιού καθώς και στα 64 χωριά του νησιού. Ακόμα η Χίος έχει μεγάλη απόδημη κοινότητα σε Λονδίνο και Νέα Υόρκη.Τα κύρια προϊόντα που εξάγει είναι η ονομαστή χιώτικη μαστίχα, το λάδι, τα σύκα και το κρασί, ενώ έχει διεθνή φήμη για το μέγεθος και την ποιότητα της ναυτιλίας της. Διοικητικά, μαζί με τα νησιά Οινούσσες και Ψαρά, αποτελεί τον νομό Χίου με πληθυσμό που φθάνει τους 53.817 κατοίκους (απογραφή 2005). Η πρωτεύουσα του νομού, πόλη της Χίου, λέγεται και Χώρα.Για το όνομα της Χίου

Κυριακή 3 Απριλίου 2016

Οι γονείς αξίζει από μικρά να οδηγούν τα παιδιά τους τακτικά στην Εκκλησία

Ιδιαίτερα με προβληματίζει οτι πνεύμα του κόσμου έφερε μέσα στην οικογένεια ταραχή, αποσύνδεση, εν ονόματι της ελευθερίας και των δικαιωμάτων, ρήξη και διαμάχη. Η αντιλογία, η γκρίνεια, ο καυγάς, η απειλή, η ψυχρότητα σκιάζουν πολλά σπίτια. Απουσιάζει η αλληλοπεριχώρηση, η αλληλοκατανόηση και ο αλληλοσεβασμός. Η εκκλησιαστική ζωή μόνο θα μας επαναφέρει στην ευθεία. Τότε είναι περιττές όποιες άλλες γνώμες, νουθεσίες και συμβουλές. Η απεκκλησιοποίησή μας θέριεψε το εγώ μας και μας θέλει κυρίαρχους και εξουσιαστές των πάντων, ακόμη και των πολύ δικών μας ανθρώπων, των συζύγων, των παιδιών. Όταν λέμε εκκλησιαστική ζωή δεν θεωρούμε μια γενικά καλή αντίληψη για την εκκλησία, μια πίστη σε ένα ανώτατο ον, μια ευχάριστη ιδεολογία. Η ζωή της Εκκλησίας είναι συγκεκριμένη, με ορθή πίστη στο ζώντα Τριαδικό Θεό, λατρευτική ζωή, αγωνιστική πορεία καθάρσεως και αγιασμού. Οι γονείς αξίζει από μικρά να οδηγούν τα παιδιά τους τακτικά στην Εκκλησία. Να συνηθίζουν, να λειτουργούνται, να ασπάζονται τις εικόνες, να κάνουν σωστά το σταυρό τους, να κοινωνούν των αχράντων μυστηρίων.Είναι απαραίτητο από μικρά τα παιδιά να μάθουν τον τακτικό εκκλησιασμό. Ας μη καταλαβαίνουν, η χάρη ενεργεί πλούσια εντός τους.
Με το «δι’ ευχών» δεν τελειώνει η θεία Λει­τουργία και τα «θρησκευτικά μας καθήκοντα». Χριστιανοί δεν είμαστε μόνο στην εκκλησία. Η εκκλησία θα πρέπει να επεκταθεί στο σπίτι μας.  Τι ωραίο να συνδεθεί κανείς από μικρός με την προσευχή. Θάχει ανοικτό μόνιμο δίαυλο με τον Θεό. Να μάθει κανείς από νωρίς να κάνει τον σταυρό του, που ξυπνά, που κοιμάται, που ξεκινά κι επιστρέφει στο σπίτι, που αρχίζει και τελειώνει το φαγητό του ή την εργασία του, που πιάνει το τιμόνι ή το μολύβι. Τι ωραίο να ζητάμε πάντα τη βοήθεια του Θεού για όλα. Και θα την έχουμε. Γι’ αυτό υπάρχει, για να δίνει σε αυτούς που του ζητούν, για ν’ ανοίγει σε αυτούς που του κρούουν, για ν’ ακούει αυτούς που τον επικαλούνται.
Η Εκκλησία πρέπει να παρουσιασθεί σαν το σπίτι του ουράνιου κοινού πατέρα μας κι όχι σαν κάτι ξένο, μακρινό, μεγά­λο και περίεργο. Να ερμηνεύσουμε στα παιδιά, αφού βέβαια γνωρίζουμε εμείς καλά πρώτα, τι περιμένει η Εκκλησία από εμάς. Ποιος είναι ο σκοπός και το νόημα της ζωής. Γιατί ήλθε ο Χρι­στός στη γη, γεννήθηκε, δίδαξε, θαυματούργησε, σταυρώθηκε, αναστήθηκε κι αναλήφθηκε, ώστε από μικρά να νιώσουν με φιλότιμο και λαχτάρα τον πόθο του αγαθού, της αρετής, του καλού, του αγιασμού και της σωτηρίας.
Ο Μέγας Βασίλειος λέγει πως σκοπός του ανθρώπου είναι να ομοιωθεί με τον Θεό, όσο αυτό είναι δυνατόν. Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσό­στομος λέει στους γονείς: Ανάθρεψε έναν αθλη­τή για τον Χριστό και μάθε τον και σαν άνθρω­πος του κόσμου να είναι ευσεβής από μικρός.
Ο άγιος Χρυσόστομος συνηθίζει να λέει πως το παράδειγμα των γονέων προς τα παιδιά είναι το πάν.

Γράφει ο Αλέξανδρος Μπαξεβάνης

Τετάρτη 9 Μαρτίου 2016

Ο Χριστός ο ναος και οι Ανθρωποι

O ναός επιτελεί ένα σημαντικότατο ρόλο στη ζωή της Εκκλησίας. Είναι στενά συνδεδεμένος με τη ζωή της Εκκλησίας και ιδιαίτερα με την ευχαριστιακή σύναξη, η οποία είναι κυριότερη σωτηριώδη πράξη της. Εκτός από αυτό όμως η σημασία του ναού για τους πιστούς έχει και βαθύτερες συμβολικές προεκτάσεις. Σύμφωνα με την Θεολογία των Μεγάλων Πατέρων της Εκκλησίας μας, όλες οι ενδοκοσμικές πραγματικότητες, εκτός από την αισθητή τους διάσταση έχουν και υπεραισθητή και τη μυστική διάσταση. Ο ορθόδοξος ναός δε θα μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση. Η τεράστια σημασία που έχει για τη ζωή της Εκκλησίας έδωσε την αφορμή για σημαντικούς συμβολισμούς, χρήσιμους για την αναγωγή του πιστού σε υψηλές υπεραισθητές εμπειρίες. Μέσα στον ορθόδοξο ναό βιώνεται το πιο χαρμόσυνο γεγονός της ανθρώπινης ιστορίας, η νίκη της ζωής κατά του θανάτου, δια της θριαμβευτικής Αναστάσεως του Χριστού. Η Ορθόδοξος Καθολική Εκκλησία μας έχει χαρακτηρισθεί δικαίως ως η Εκκλησία της Αναστάσεως, διότι ζει και βιώνει αδιάκοπα το γεγονός της Αναστάσεως. Η Ορθόδοξη ζωή είναι ένα διαρκές Πάσχα! Ο ναός εκφράζει απόλυτα αυτή την πραγματικότητα. Η εικονογραφία, από τις εικονικές παραστάσεις της Αναστάσεως, ως τις εικονιζόμενες μορφές των αγίων, εκφράζει τη μεταναστάσιμη πραγματικότητα της Εκκλησίας. Κάθε Κυριακή εορτάζεται χαρμόσινα η Ανάσταση του Κυρίου, οι ακολουθίες είναι αναστάσιμες και απαγορεύεται η αυστηρή νηστεία. Οι πιστοί νοιώθουν αυτή τη διάσταση και χαίρονται για τη νίκη κατά του θανάτου και της φθοράς και προγεύονται την αθανασία και την αιωνιότητα. Ο ορθόδοξος ναός αποτελεί το κέντρο της ενοριακής ζωής. Δεν είναι τυχαίο ότι, κατά κανόνα, κτίζεται στο κέντρο της συνοικίας, ή του χωριού Ο ναός είναι το δεύτερο σπίτι του πιστού. Απο Βρέφος  εκεί οδηγείται για τον σαραντισμό. Στο ναό λαμβάνει το άγιο Βάπτισμα και αναγεννάται σε νέα εν Χριστώ ύπαρξη. Εκεί στεφανώνεται και μοιράζεται τη χάρα του γάμου του με όλη την τοπική εκκλησία. Εκεί απολαμβάνει τις χαρές των μεγάλων γιορτινών ημερών. Στο ναό χαίρεται τη βάπτιση των παιδιών του. Εκεί μετέχει των ιερών μυστηρίων και λαμβάνει τη λυτρωτική χάρη του Θεού. Μέσα σ’ αυτόν σπεύδει να προσευχηθεί για τις δυσκολίες της ζωής και να αντλήσει δύναμη για την πορεία της ζωής του. Εκεί οδηγείται με το πέρας της επί γης ζωής του, για την εξόδιο ακολουθία του. Στο ναό θα αναπέμπονται εσαεί επιμνημόσυνες δεήσεις γι’ αυτόν και για όλους τους κεκοιμημένους πιστούς. Σήμερα όμως βλέπουμε άδειες την εκκλησίες βλέπουμε μερικούς ανθρώπους και τις πιο πολλες φορές συγκεκριμενους  δεν ξέρουμε τι είναι αυτο που φταίει ειναι  όμως ας θυμηθούμε την παραγγελία του Ιησού Χριστού “πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα έθνη (Ματθ. 28,19). 
Η εκκλησια ειναι 
 - Γνωριμία με τον τριαδικό Θεό, με την πίστη μας, με την γνήσια παράδοση της Εκκλησίας. 
- Γέμισμα ψυχής, ικανοποίηση του νου, ευφροσύνη της καρδιάς, εγγύηση για την επιτυχία και ευτυχία στη ζωή.
 - Ουσιαστική προσέγγιση με την Ορθοδοξία και το χαρούμενο βίωμα της χριστιανικής ζωής. Στην Εκκλησία ο νέος μπορεί να ζήσει την αγάπη, τη χαρά, την προσφορά, την κοινωνικότητα, τη συνεργασία.
Μπορεί να βρει φίλους αληθινούς. Συγχρόνως έχει τη δυνατότητα να συμμετάσχει σε πλήθος δραστηριοτήτων.
- Βιώνει την Εκκλησία ως αγκαλιά, την ενορία ως οικογένεια, τον διπλανό του ως αδελφό.
Στην εκκλησία ο νέος θα συνδεθεί με το θεοσύστατο μυστήριο της θείας ευχαριστίας. Ο ίδιος ο Κύριος στο υπερώον της Ιερουσαλήμ το παρέδωσε με τα άγια λόγια του:
“Λάβετε φάγετε τούτο εστί το σώμα μου...
Πιέτε εξ’ αυτού πάντες τούτο εστί το αίμα του το της Καινής Διαθήκης το περί πολλών εκχυνόμενον εις άφεσιν αμαρτιών” (Ματθ. 26, 26-28).
Και έδωσε ιερά εντολή: “Τούτο ποείτε εις την εμήν ανάμνησιν (Λουκ. 22,19).
Αλλά και τα άλλα λόγια του Κυρίου:
“Ο τρώγων μου την σάρκα και πίνων το αίμα έχει ζωήν αιώνιον” (Ιω. 6, 53-54) πιστοποιούν την μεγάλη αξία του μυστηρίου για την ύπαρξή μας.
Πράγματι η θεία ευχαριστία είναι το κέντρο της πνευματικής μας ζωής διότι σ’ αυτήν βλέπουμε το Χριστό να ενεργεί ως προφήτης, ως βασιλεύς και ως αρχιερεύς. Η θεία ευχαριστία είναι μύηση στο μυστήριο της θείας οικονομίας δηλαδή στο μυστήριο της ενανθρωπήσεως του Χριστού και της θεώσεως του ανθρώπου.
Ομως όλη αυτή η ζωή του Χριστού δεν τελειώνει με την τέλεση της θείας ευχαριστίας αλλά συνεχίζεται και στην προσωπική μας ζωή. Με την θεία ευχαριστία γίνεται η έναρξη μιας άλλης εσωτερικής λειτουργίας.
Οταν κοινωνεί κανείς του σώματος και του αίματος του Χριστού, κατόπιν απαραιτήτου προετοιμασίας, τότε δέχεται μέσα του τον Χριστό ως προφήτη, ως Βασιλέα και ως Αρχιερέα και συνεχίζεται αυτή η λειτουργία.
Ο Χριστός μέσα μας διδάσκει το τι πρέπει να κάνουμε για να πορευόμαστε σωστά, ορθά· βασιλεύει στα πάθη, δηλαδή μας δίνει την χάρη και την ενέργειά του και με την δική μας ενέργεια απαλλασσόμαστε από τα πάθη και ελευθερωνόμαστε από την δυναστεία τους, ιερατεύει με το να μας εμπνέει για να προσευχόμαστε αδιάλειπτα στο Θεό.
Ο Χριστός εξακολουθεί να διδάσκει, να θαυματουργεί και να ιερουργεί την σωτηρία μας και αυτό το έργο συνεχίζει και σήμερα η Εκκλησία.
 Ο νέος βιώνει ότι ο άνθρωπος είναι πλασμένος “κατ’ εικόνα Θεού” και έχει τη δωρεά να υπάρχει με τον παρόμοιο τρόπο που υπάρχει ο Θεός δηλαδή ότι είναι πρόσωπο επειδή και ο Θεός είναι πρόσωπο.
Η εκκλησια βοηθαεί τον νέον άνθρωπο να κατανοήσει ότι το μίσος, το άγχος, το κενό, η πλήξη, η ζήλεια, ο πόλεμος, το κόμπλεξ, ο φόβος του θανάτου δεν είναι η πραγματική, η αληθινή ανθρώπινη φύση αλλά είναι η έκπτωση από την πραγματική φύση που δημιούργησε ο Θεός και προήλθε από την απομάκρυνση του ανθρώπου από τον Θεό.
 Ο νέος θα οδηγηθεί από την σωματική άθληση στην κατά Θεό άθληση στο στάδιο των αρετών. Στην Εκκλησία ο νέος θα μάθει ότι πνευματική ζωή χωρίς πνευματικό πατέρα και καθοδηγητή και μάλιστα έμπειρο δεν είναι δυνατόν να κατορθωθεί.  Επίσης θα διδαχθεί ότι μια νόμιμη συζυγία ανδρός και γυναικός δέχεται ο Θεός. Αυτή που γίνεται με την ευλογία του μυστηρίου του γάμου. Οι πιο πιστοί νέοι και νέες αγωνίζονται με τη χάρη του Θεού και κατορθώνουν όχι όλοι βέβαια, να φτάσουν αγνοί στο γάμο και να λάβουν αξίως τους στεφάνους.
Η εγκράτεια επιτυγχάνεται με τον προσωπικό αγώνα μας και με την μυστηριακή και αγιαστική ζωή της Εκκλησίας μας και με τη χάρη και τη βοήθεια του Θεού. Ο Ιερός Χρυσόστομος τονίζει ότι η ζωή στην εκκλησία “υπόθεσις εστιν αρετής, διδασκαλείον φιλοσοφίας... ουκ εν συνάξει μόνον, αλλά και παντί τω λοιπώ καιρώ”.
Ο νέος αναζητά διαπροσωπικές σχέσεις. Ακόμα και στο χώρο της Εκκλησίας δυσκολεύεται μερικές φορές να τις ανακαλύψει. Βλέπει την Εκκλησία ως ένα χώρο στον οποίο η θέση του είναι θέση ακροατή, στον οποίο δεν επικοινωνεί προσωπικά με τους άλλους. Οι νέοι άνθρωποι που στέκονται μακριά από την εκκλησιαστική ζωή καλούνται να ξεχωρίσουν τις ανθρώπινες αδυναμίες των “εκκλησιαστικών ανθρώπων” από την γνησιότητα της Εκκλησίας. Η Εκκλησία είναι ο Χριστός. Και προσφέρει ως πρότυπο τη ζωή των αγίων.  Η φωνή της Εκκλησίας απευθυνόμενη προς τους νέους δεν είναι μόνο πρόσκληση σε σταυρό και θυσία, αλλά και σε ανάσταση και αληθινή ζωή. Στην εποχή μας με όσα ζούμε και βιώνουμε, ο μόνος ίσως δρόμος για να αντιμετωπιστεί η πτώχευση είναι η δημιουργία πολιτιστικών προτάσεων βασισμένων στην ελληνική και ορθόδοξη παράδοσή μας παράλληλα με την δημιουργία δυνατοτήτων συμμετοχής στους νέους ανθρώπους.
Η Εκκλησία προσφέρεται. Αυτή είναι πάντα η αποστολή της


Γράφει Ο Αλέξανδρος Μπαξεβάνης