Περί του γήινου πλούτου

Πλούσιοι και πτωχοί, είναι καταστάσεις ζωής, καταστάσεις βίου οι οποίες έχουν και πολλές πνευματικές διαστάσεις και πολλές επίσης πνευματικές παρανοήσεις στο μυαλό όλων μας υπάρχει η επιθυμία να είμαστε πλούσιοι και με αποστροφή σκεφτόμαστε τη φτώχια, ιδιαίτερα μάλιστα αυτή την περίοδο της οικονομικής κρίσης έχουμε την αίσθηση ότι όλοι έχουμε γίνει πτωχότεροι και εξαιτίας αυτής της πτωχεύσεώς μας,σε πολλούς από μας αυτή η κατάσταση οδηγεί σε μελαγχολίες, σε απογοητεύσεις, σε αγωνίες για το πώς θα τα βγάλουμε πέρα, και τις περισσοτερες φορες τα βαζουμε με τον θεο, γιατί γίνονται αυτές οι αδικίες, γιατί επιτρέπει ο Θεός ορισμένους να πλουτίζουν και μάλιστα αθέμιτα, όχι με νόμιμους τρόπους, και το  γιατί επιτρέπει ο Θεός  ορισμένοι να είναι πτωχοί και να υποφέρουν στη ζωή τους .Μέσα στη φτώχια και μέσα στη δυσκολία από ερμηνευτικές και θεολογικές αναλύσεις των Αγίων Πατέρων της Εκκλησίας μας, μας δίνουν ικανοποιητικές απαντήσεις στο πρόβλημα αυτό.  Οι πατέρες της Εκκλησίας διδάσκουν ότι υπάρχουν τα ελεύθερα αγαθά, τα οποία δίνει ο Θεός με αφθονία σε όλους εξίσου:  είναι ο αέρας, το φως και το νερό.  Όλοι έχουμε τον αέρα, όλοι έχουμε το φως κι όλοι έχουμε το νερό .ακούμε τους ψάλτες να ψάλλουν  «Πλούσιοι επτώχευσαν και επείνασαν, οι δε εκζητούντες τον Κύριον ουκ ελαττωθήσονται παντός αγαθού». (μτφρ: Πλούσιοι κατάντησαν στη φτώχεια και πείνασαν, όσοι όμως ζήτησαν με πόθο τον Κύριο και στήριξαν σ’ Αυτόν τις ελπίδες τους, δεν θα στερηθούν κανένα αγαθό)

 Οι Άγιοι Πατέρες της Εκκλησίας και το Άγιο Ευαγγέλιο διδάσκουν ότι ακόμη και τα οικονομικά αγαθά, αυτά τα οποία αποκτάει ο άνθρωπος με την εργασία του, με έντιμα μέσα, ακόμη κι αυτά δεν είναι δικά του.  Δεν  μπορεί π.χ. λέει ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος να διεκδικήσει την απόλυτη κυριότητα του σπιτιού του. Όλοι θεωρούμε πως είμαστε απόλυτοι κύριοι του σπιτιού μας γιατί εκτός του ότι τα υλικά που χρησιμοποιεί για την κατασκευή του, το χώμα, το νερό, δεν είναι δικά του αλλά είναι του Θεού, επιπλέον αυτός ο ίδιος που κατασκευάζει το σπίτι και το διεκδικεί, ανήκει στον Θεό ο οποίος του έδωσε την ψυχή και το σώμα.  Και ρωτάει ο Μέγας Βασίλειος: ποία ειπέ μοι σαυτού; Ποια δικά σου;  Ποια δικά σου, ιδιοκτησία δική σου;   Πόθεν λαβών εις τον βίον εισήνεγκας;  Πού τα βρήκες;  Στον κόσμο ερχόμαστε γυμνοί, πόθεν λαβών εις τον βίον εισήνεγκας;Ο Κύριος μας έδωσε έναν καινούριο νόμο, ο οποίος είναι πιο τέλειος σε σύγκριση με τον παλαιό νόμο του Μωυσέως. Μας έδωσε τις εννέα σωτήριες εντολές των μακαρισμών. Μας λέει ότι καθαροί και άγιοι ενώπιον του Θεού δεν είναι αυτοί που δεν κλέβουν και δεν φονεύουν, δεν είναι αυτοί που τηρούν τις εντολές του νόμου του Σινά, αλλά αυτοί που είναι πνευματικά τέλειοι. Αυτοί που είναι γεμάτοι ταπείνωση, αυτοί που χύνουν δάκρυα για τις αμαρτίες τους και την αδικία που βλέπουν στον κόσμο. Αυτοί που με συντετριμμένη καρδιά βλέπουν τον Σταυρό του Χριστού. Αυτοί θα κληρονομήσουν την Βασιλεία των Ουρανών.

Μακαρίζει τους πράους, αυτούς που διψάνε και πεινάνε την αλήθεια, τους ελεήμονες και τους ειρηνοποιούς. Υπόσχεται την Βασιλεία του Θεού σ' αυτούς που διώκονται για την αλήθεια, σ' αυτούς που οι άλλοι τους χλευάζουν και λοιδορούν για το όνομα Του.
Αυτός, συνεπώς, είναι καθαρός και άγιος που είναι τέλειος πνευματικά. Και ο Κύριος από όλους μας ζητάει να είμαστε τέλειοι πνευματικά όπως είναι τέλειος ο Επουράνιος Πατέρας μας.
Ο Κύριος στην επί του όρους ομιλία Του μας έδωσε τέτοιες εντολές που κάνουν την καρδιά μας να τρέμει. Πως να μην φροντίζουμε για το αύριο, πως να συγχωρούμε τους εχθρούς μας και να τους αγαπάμε, πως να δώσουμε στον άλλον το τελευταίο μας πουκάμισο.
Γι αυτό και λέει ο Κύριος Ιησούς Χριστός ότι, αν δεν θέλουμε να αφήσουμε τον πλούτο μας, δεν θα εισέλθουμε στη Βασιλεία του Θεού, διότι σ' αυτή την περίπτωση παραμένουμε σκληρόκαρδοι και μισάνθρωποι εγωιστές. Αλλά μπορούν να έχουν τέτοιοι άνθρωποι θέση στη Βασιλεία του Θεού; Πιο εύκολα να περάσει καμήλα από βελονότρυπα, παρά να μπει πλούσιος στη Βασιλεία των Ουρανών. Ποιά σχέση όμως έχουν όλα αυτά με μας, τους ανθρώπους που δεν έχουν πλούτο; Έχουν άμεση σχέση. Σκεφθείτε τι είναι αυτό που βλάπτει την ψυχή εκείνων των ανθρώπων που έχουν πλούτο; Την βλάπτει το ότι τα γήινα αγαθά, τις διάφορες απολαύσεις, την πολυτέλεια αυτοί οι άνθρωποι βάζουν πάνω απ' όλα. Τα θεωρούν πιο σημαντικά και από τα πνευματικά αγαθά, τα οποία αποκτούν οι άνθρωποι που μπορεί να μην έχουν υλικά αγαθά, έχουν όμως τον μεγάλο πλούτο τής αγάπης του Θεού και του πλησίον.
Αυτός που είναι προσκολλημένος στα γήινα, που ζητά απολαύσεις, αυτός πάσχει ακριβώς απ' εκείνο το πάθος που δεν αφήνει τους πλούσιους να εισέλθουν στην Βασιλεία του Θεού.

Είναι λίγοι  αυτοί που αν και δεν έχουν λεφτά και κάποιες φορές δεν έχουν και τα απαραίτητα, θέλουν όμως λεφτά, θέλουν απολαύσεις και διασκεδάσεις και δεν αμαρτάνουν, γιατί απλώς δεν έχουν την δυνατότητα να αμαρτήσουν. Και αν είχαν θα έκαναν και εκείνοι τις ίδιες αμαρτίες σαν εκείνον τον πλούσιο στην πόρτα του σπιτιού του οποίου καθόταν ο Λάζαρος έτοιμος να πεθάνει από φτώχεια και πείνα.
Αν εμείς, παρ' όλο που δεν είμαστε πλούσιοι, ζητάμε τις απολαύσεις και τις χαρές της ζωής΄ αν ο σκοπός της ζωής μας είναι η ευημερία, αν όλες οι σκέψεις μας είναι πώς να περάσουμε καλύτερα σε αυτή την ζωή και μόνο αυτό επιδιώκουμε, τότε σίγουρα είμαστε μακριά απ' αυτό που ζητάει ό Κύριος. Διότι άνθρωποι που επιζητάνε την καθαρότητα της καρδιάς, άνθρωποι ελεήμονες, αυτοί επιδιώκουν μόνο το να είναι κοντά στον Θεό, να έχουν κοινωνία μαζί του, ζητάνε την χάρη και την αγάπη Του, θέλουν να είναι αδέλφια τού Χριστού.
Πολλές φορές ο φτωχότερος άνθρωπος, που δεν έχει τίποτα πάνω στη γη, αλλά διακονεί τον Θεό, πολλές φορές αυτός ο άνθρωπος, είναι πιο πλούσιος ακόμα και από τους πλουσιότερους ανθρώπους του κόσμου. Ο πλούτος του είναι η θεία χάρη, η καθαρότητα της καρδιάς, η αγάπη και η συμπάθεια για τους πεινασμένους και δυστυχισμένους αδελφούς του. Αλλά πρώτ' απ' όλα ο πλούτος τους είναι η θερμή αγάπη του Θεού, του Σωτήρα μας Ιησού Χριστού.
Τώρα είναι εύκολο να καταλάβουμε την απάντηση που έδωσε o Χριστός στην γεμάτη απορία ερώτηση των μαθητών του: «Και τίς δύναται σωθήναι;» (Λκ. 18, 26). Η απάντησή του ήταν: «Τα αδύνατα παρά ανθρώποις δυνατά παρά τω Θεώ εστίν» (Λκ. 18, 27).
Για τον Θεό τα πάντα είναι δυνατά. Αυτός μπορεί να στερήσει των πνευματικών αγαθών τους σκληρόκαρδους και άσπλαχνους πλούσιους ανθρώπους. Και μπορεί να δώσει την μεγαλύτερη χαρά εν Κυρίω στους πιο φτωχούς και τους πιο περιφρονημένους ανθρώπους που πεθαίνουν της πείνας.
Ο Θεός μπορεί όλους να σώσει. Μπορεί να σώσει και τον πλούσιο, αν εκείνος μετανοήσει, αν μισήσει τον πλούτο του και κάνει πράξη τον λόγο του Χριστού: «Ύπαγε πώλησόν σου τα υπάρχοντα και δος πτωχοίς, και... δεύρο ακολούθει μοι» (Μτ. 19, 21)

Έτσι πρέπει και εμείς να δεχθούμε τα λόγια του Χριστού περί του γήινου πλούτου. Να διώξουμε από την καρδιά μας την προσκόλληση στα γήινα αγαθά. Και μόνο ένα πράγμα να επιδιώκουμε: το να είμαστε φίλοι και αδελφοί του Θεού, που αγαπάνε τον Χριστό και τους οποίους αγαπά Εκείνος. 

Η Αγία Γραφή εκφράζει την αλήθεια

Η Αγία Γραφή εκφράζει την αλήθεια

Όποιος γεύτηκε και έκανε τρόπο ζωή του  τον γλυκύτατο λόγο του Θεού τότε κατάλαβε την αξία της ζωής και ο λόγος του θεού είναι μέσα στην Αγια Γραφη.

«Αγία Γραφή», εννοούμε το σύνολο των βιβλίων, τα οποία  γράφτηκαν από ευσεβείς άνδρες υπό την έμπνευση και καθοδήγηση του Αγίου Πνεύματος, γι’ αυτό και λέγονται  θεόπνευστα. Η Αγία Γραφή είναι το κατ’ εξοχήν θρησκευτικό βιβλίο της ανθρωπότητας, διότι περιέχει την υπό του Θεού αποκαλυφθείσα στους ανθρώπους αλήθεια. Βεβαίως στη σύνταξη και διατύπωση των νοημάτων και των λόγων της Αγίας Γραφής συνεργάσθηκε με το Θείο παράγοντα και ο ανθρώπινος παράγοντας. Και ο μεν Θείος παράγοντας, δηλαδή το Άγιο Πνεύμα, εξασφαλίζει στην Αγία Γραφή το αλάθητο. Αφού η Αγία Γραφή είναι θεόπνευστη, άρα είναι και αλάθητη. Κάθε τι που γράφεται σε αυτήν είναι πέρα ως πέρα αληθές και ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, έστω και αν εμείς δυσκολευόμαστε πολύ ή λίγο να το εννοήσουμε.Η Αγία Γραφή εκφράζει την αλήθεια αυτή με τους εξής λόγους. «Ὑπὸ Πνεύματος Ἁγίου φερόμενοι ἐλάλησαν ἅγιοι Θεοῦ ἄνθρωποι» (Β΄ Πέτρ. α΄ 21). Δηλαδή το Άγιο Πνεύμα φώτισε τους ανθρώπους συγγραφείς, οι οποίοι έθεσαν στην υπηρεσία Του τις νοητικές ικανότητες και τη γλώσσα τους. Αυτό τους φώτισε και τους προφύλαξε από κάθε πλάνη, ώστε να γράψουν μόνο όσα ο Θεός τους αποκάλυψε και τους οδήγησε να γράψουν. Ακούω φίλοι μου μερικούς και λένε το εξεις "Πίστευε και μη ερεύνα".Η φράση αυτή, πράγματι είναι ένα μυστήριο. Και ο λόγος είναι ο εξής: Αυτοί που τη λένε, αν είναι Χριστιανοί, είναι άνθρωποι είτε αγράμματοι, είτε άσχετοι με τη Χριστιανική πίστη. διοτι δεν το γραφει πουθενα μέσα στην Αγία Γραφή  φίλοι μου, ξεκίνησε από ημιμαθείς Προτεστάντες, και πέρασε σε Χριστιανούς που δεν γνωρίζουν την πίστη τους γιατι δεν ερευνησαν την Αγία Γραφή . "Η Αγία Γραφή λέει: "Ερευνάτε τας γραφάς", άρα πρέπει να ερευνάμε,  Ολόκληρο το εδάφιο είναι το εξής, μαζί με το επόμενο εδάφιο, το 40: "39 ερευνάτε τας γραφάς, ότι υμείς δοκείτε εν αυταίς ζωήν αιώνιον έχειν· και εκείναί εισιν αι μαρτυρούσαι περί εμού· 40 και ου θέλετε ελθείν προς με ίνα ζωήν έχητε". Με απλά λόγια, στο εδάφιο αυτό, λέει ο Χριστός: "Ερευνάτε τις γραφές, επειδή θεωρείτε ότι έτσι θα βρείτε ζωή, και (πράγματι), αυτές είναι που μαρτυρούν για Εμένα. Αλλά δεν θέλετε να έρθετε προς Εμένα, για να έχετε ζωή".Όπως παρατηρείτε, το εδάφιο δεν έχει καμία σχέση με τη χρήση που κάνουν οι ημιμαθείς εκείνοι, που το χρησιμοποιούν εναντίον του: "Πίστευε και μη ερεύνα". Η φράση "ερευνάτε τας γραφάς", είναι μέρος μιας ευρύτερης πρότασης, όπου ο Χριστός λέει ότι καλή είναι μεν η έρευνα των Γραφών, αλλά για να βρει κάποιος ζωή, πρέπει να πιστέψει και να πάει στον Χριστό, ο οποίος μαρτυρείται προφητικά από τις γραφές.Ο Χριστός εδώ λοιπόν, ούτε αρνείται την έρευνα των γραφών, αλλά ούτε την προστάζει. Μάλιστα λέει ότι δεν είναι το σημαντικότερο πράγμα για τη σωτηρία, Ας δούμε παραδείγματα που καλούν σε έρευνα, από την Ορθόδοξη υμνογραφία:Η Ανάσταση του Χριστού, είναι το κεντρικό Χριστιανικό δόγμα. Αν λοιπόν η Εκκλησία μας επιτρέπει, και μάλιστα μας ΠΡΟΤΡΕΠΕΙ να ερευνήσουμε την ίδια την Ανάσταση του Χριστού, πόσο μάλλον όλα τα άλλαΠροσέξτε ότι οι Πατέρες λένε ότι ο Θωμάς απουσίασε "οικονομικώς" στην πρώτη εμφάνιση του Κυρίου (δηλαδή κατ' οικονομίαν!) έτσι ώστε να αποδειχθεί η Ανάσταση και με έρευνα.

Των Μαθητών δισταζόντων,
τη ογδόη ημέρα, επέστη ο Σωτήρ, ού ήσαν συνηγμένοι,
και την ειρήνην δους τω Θωμά εβόησε:
Δεύρο Απόστολε, ψηλάφησον παλάμας, αις τους ήλους έπηξαν.
Ω καλή απιστία τού Θωμά!
των πιστών τας καρδίας εις επίγνωσιν ήξε,
και μετά φόβου εβόησεν:
Ο Κύριός μου και ο Θεός μου, δόξα σοι.

Των θυρών κεκλεισμένων, επέστης Χριστέ προς τους Μαθητάς,
Τότε ο Θωμάς, οικονομικώς ουχ ευρέθη μετ' αυτών,
έλεγε γάρ, ου μη πιστεύσω, εάν μη ίδω καγώ τον Δεσπότην,
ίδω την πλευράν, όθεν εξήλθε το αίμα, το ύδωρ, το βάπτισμα,
ίδω την πληγήν, εξ ης ιάθη το μέγα τραύμα ο άνθρωπος,
ίδω, πώς ουκ ην, ως πνεύμα, αλλά σάρξ και οστέα.
Ο τον θάνατον πατήσας, και Θωμάν πληροφορήσας,
Κύριε, δόξα σοι.

Όχι μόνο ο Χριστός δεν είπε στον ("άπιστο") Θωμά "πίστευε και μη ερεύνα", αλλά τον προέτρεψε να ελέγξει με τα ίδια του τα χέρια τις τρύπες από τα καρφιά Του!

Αυτά τα απλά, αποτελούν απόδειξη, πως η Ορθοδοξία ΠΡΟΤΡΕΠΕΙ να ερευνήσουμε... Είναι πολύ ενδιαφέρουσα επ' αυτού η υμνολογία της Κυριακής του Θωμά από το Πεντηκοστάριο. Η υμνολογία της ημέρας είναι εκπληκτική! Πιστεύουμε ότι είναι επαρκή, για να δείξουν ότι η Χριστιανική πίστη είναι πίστη ΕΡΕΥΝΑΣ και τεκμηρίωσης, Φίλοι μου Πρέπει να διαβάζουμε και να μελετάμε την Αγία Γραφή επειδή ο Θεός δεν αλλάζει και επειδή η ανθρώπινη φύση δεν αλλάζει – είναι μια αποκάλυψη για μας όπως ήταν όταν γράφτηκε. Ενώ η τεχνολογία αλλάζει γύρω μας, οι ανθρώπινες επιθυμίες και φύση δεν αλλάζουν. Βρίσκεις, καθώς διαβάζεις τις σελίδες της Βιβλικής ιστορίας, ότι είτε μιλάμε για σχέσεις είτε για κοινωνίες, «δεν υπάρχει τίποτα καινούριο κάτω από τον ήλιο». Και ενώ ο άνθρωπος συνεχίζει να ψάχνει για αγάπη και ικανοποίηση σε λάθος μέρη, ο Θεός, ο καλός και ελεήμων Δημιουργός, μας λέει τί θα μας δώσει ΜΟΝΙΜΗ χαρά. Ο αποκαλυμμένος Λόγος Του, η Αγία Γραφή, είναι τόσο σημαντικός ώστε ο Ιησούς είπε, «Ο άνθρωπος δε ζει μόνο με ψωμί, αλλά με κάθε λόγο που βγαίνει από το στόμα του Θεού» (Ματθαίος 4:4). Με άλλα λόγια, αν θέλεις να ζήσεις τη ζωή στην πληρότητά της όπως είναι η πρόθεση του Θεού, άκουσε προσεκτικά τον γραμμένο λόγο του Θεού… είναι πιο σημαντικό κι απ` την τροφή!

Πρέπει να διαβάζουμε και να μελετάμε την Αγία Γραφή επειδή υπάρχει τόση πολλή λάθος διδασκαλία. Η Αγία Γραφή μας δίνει το μέτρο με το οποίο μπορούμε να ξεχωρίσουμε την αλήθεια από το λάθος. Μας λέει πώς είναι ο Θεός. Το να έχεις λανθασμένη γνώμη για το Θεό σε οδηγεί να λατρεύεις ένα «είδωλο» ή «ψεύτικο θεό». Λατρεύουμε κάτι που δεν είναι ο Θεός! Η Αγία Γραφή μας λέει πώς κάποιος πραγματικά πάει στον ουρανό… και δεν είναι με το να είσαι καλός ή με τη βάπτιση, ή με οτιδήποτε άλλο που ΚΑΝΟΥΜΕ (Κατά Ιωάννη 14:6, Εφεσίους 2;1-10, Ησαίας 53:6, Ρωμαίους 3:10, 5:8, 6:23, 10:9-13). Παράλληλα, ο Λόγος του Θεού μας δείχνει πόσο μας αγαπάει ο Θεός (Ρωμαίους 5:6-8, Ησαίας 53:1). Και μαθαίνοντας αυτό μπορούμε κι εμείς να Τον αγαπάμε σε ανταπόδοση (Α` Ιωάννη 4:19).

Η Αγία Γραφή θα σε εφοδιάσει να υπηρετήσεις τον Θεό (Β` Τιμόθεο 3:17, Εφεσίους 6:17, Εβραίους 4:12). Θα σε βοηθήσει να γνωρίσεις πώς να σωθείς από την αμαρτία σου και τις συνέπειές της (Β` Τιμόθεο 3:15). Μελετώντας την και υπακούοντας τις διδασκαλίες της θα φέρει επιτυχία στη ζωή (Ιησούς του Ναυή 1:8, Ιάκωβος 1:25). Ο Λόγος του Θεού θα σε βοηθήσει να δεις την αμαρτία στη ζωή σου και θα σε βοηθήσει να απαλλαγείς από αυτήν (Ψαλμός 119:9,11). Θα σου δώσει οδηγία στη ζωή σου, θα σε κάνει σοφότερο από τους δασκάλους σου (Ψαλμός 32:8, 119:99, Παροιμίες 1:6). Η Αγία Γραφή θα σε φυλάξει από το να ξοδέψεις η ζωή σου σε πράγματα που είναι πρόσκαιρα και ασήμαντα (Κατά Ματθαίον 7:24-27).

Γράφει ο Αλέξανδρος Μπαξεβάνης

Δυστυχώς γιά την πατρίδα μας

Μακάρι τό 98% νά ήταν αληθινό ποσοστό Ελλήνων Ορθοδόξων! Δυστυχώς γιά τήν πατρίδα μας είναι πλαστό ποσοστό. Εάν σκεφτείτε ποσοι χιλιάδες προδότες τό παίζουν δήθεν πατριώτες καί ορθόδοξοι, αλλά πράττουν τ΄αντίθετα από τά φαινομενικά πιστεύω τους. Εάν σκεφτείτε τούς κρυπτοεβραίους πού κυβερνούν καί τούς κωλομασσώνους. Εάν σκεφτείτε τούς αριστερομαρξιστές, τούς αναρχικούς, διεθνιστές, άθεους, αντίχριστους πού παίρνουν ξεκάθαρη θέση κατά τής πίστης στόν Θεό καί τής πατρίδος. Εάν σκεφτείτε τούς αδιάφορους, τούς καλοπερασάκηδες, τούς αφασίες, πού ή μοναδική τους αγάπη είναι ή αλαζονεία τους. Τότε τί ποσοστό μένει στόν αληθινό Ελληνικό λαό μέ πίστη στόν Θεό καί αγάπη στήν πατρίδα? Ναί σωστά τό σκεφτήκατε! Δυστυχώς αυτή είναι ή αλήθεια! Βγείτε αυριο στήν γειτονιά σας μία βόλτα, καί κάντε 2-3 τετράγωνα, εάν δείτε περισσότερες από 10 σημαίες στά μπαλκόνια νά κυματίζουν τότε πρόκειται περί μεγάλου θαύματος. Έχουμε βαθύτατη πτώση ήθους καί αξιών. Αυτό είναι τό μέγιστο πρόβλημα τής Ελλάδος. 

Έλληνες, ποτέ μην ξεχνάτε το χρέος σε Θεό και σε Πατρίδα! Σ’ αυτά τα δύο σας εξορκίζω ή να νικήσουμε ή να πεθάνουμε κάτω από την Σημαία του Χριστού» (Γρηγόριος – Δικαίος Παπαφλέσσας).
Τι μπορεί να πει κάποιος σε αυτούς όταν βρεθεί μπροστά τους; Πως μπορεί να δικαιολογήσει αυτά που συμβαίνουν σήμερα στην χώρα μας; Σε αυτούς… που κοντάρι της σημαίας είχαν τα κορμιά τους, που οδηγό του αγώνα είχαν τον Χριστό και την Παναγία. Που είχαν απλά, αγνά, αμόλυντα ιδανικά και με αρωγό την πίστη την αφοσίωση και την δίψα για λευτεριά πήραν το σπαθί και βγήκαν μπροστά.
«Μόνον του Ευαγγελίου η διδαχή εμπορεί να σώση την αυτονομίαν του Γένους, όταν μάλιστα κηρύττεται από ποιμένας φίλους της αληθείας και της δικαιοσύνης» (Αδ. Κοραής)
Σήμερα αυτά όλα έχουν πάει περίπατο. Έχουμε στο προσκέφαλο εικόνισμα την άρνηση σε κάθε τι Θείο. Μας έχουν καταργήσει την διδαχή της Πίστης μας από τα σχολεία. Έχουν ξεχάσει πόσοι ιερωμένοι δίδαξαν στα κρυφά σχολειά τα μαύρα χρόνια της σκλαβιάς και μετέδωσαν τον σπόρο της γνώσης και της αγάπης του Έθνους.
«Χωρίς αρετή και πόνο εις την πατρίδα και πίστη εις την θρησκεία τους έθνη δεν υπάρχουν». (Ιωάν. Μακρυγιάννης)
Έλληνες ξεσηκωθείτε! Ήρθε ο καιρός να βάλουμε ένα τέλος σε όλα που μας παίρνουν. Το ξεπούλημα της πατρίδος συνεχίζεται γοργά από μία παρέα ανθελλήνων. Ξένα ήθη και έθιμα μπαίνουν συνέχεια στην χώρα μας, μας απομακρύνουν από την ουσία, θέτουν θέμα ακόμη και αφαίρεσης του Σταυρού από την σημαία μας! Μα πως μπορείς να βγάλεις το ιερότερο σύμβολο της σύγχρονης Ελλάδας από το λάβαρό της; .
«Νέοι, πρέπει να φυλάξετε την πίστη σας και να την στερεώσετε, διότι, όταν επιάσαμε τα άρματα, είπαμε πρώτα υπέρ ΠΙΣΤΕΩΣ και έπειτα υπέρ ΠΑΤΡΙΔΟΣ…» (Θ. Κολοκοτρώνης) 
Ας αποδείξουμε στους προγόνους μας ότι είμαστε ισάξιοί τους κι ας αφήσουμε τους προοδευτικούς ανθέλληνες να μας αποκαλούν φασίστες. Αν είναι φασισμός η αγάπη στα ιδανικά, την πίστη την πατρίδα και την σημαία μας, τότε ναι, είμαστε όλοι φασίστες!
Γράφει ο Αλέξανδρος Μπαξεβάνης