Φίλοι μου μερικοί άνθρωποι γράφουμε άρθρα και εκφράζουμε την σκέψεις μας οταν ο άνθρωπος δεν βρίσκετε στην ζωή. Όμως θεωρώ ότι πρέπει τα πράγματα να τα λέμε και όταν οι άνθρωποι είναι εν ζωή ο μπαμπάς μου είναι εκείνος ο άνθρωπος που μεγάλωσε και τα τρία παιδιά του με συνοδοιπόρο μητέρα μας την Σοφία χωρίς μέχρι σήμερα να μας λείψει το παραμικρό ,είναι εκείνος που με έμαθε να προσεύχομαι το βράδυ πριν κοιμηθώ, που με πήγαινε στην εκκλησία {οπου εκει γνώρισα αυτόν τον εκκλησιαστικό άνδρα το άλλο πρότυπο της ζωης μου και μεγάλη αγία μορφή της ορθοδοξίας μας και εργάτη του ευαγγελίου Μακαριστό γέροντα Αμβρόσιο} χάρη στην εργασία του οικοδόμος , Είναι ο πατέρας που με αγκάλιαζε όταν ήμουν μικρός και μου έλεγε παραμυθάκια με διδάγματα ζωής για να κοιμηθώ είναι ο άνθρωπος , που με νουθέτησε με δίδαξε την ζωή ώστε να παλεύω σε κάθε δυσκολία της ζωής και μου στάθηκε αρωγός σε οτι και αν του ζήτησα , που έκλαψε και γέλασε μαζί μου, που προσευχήθηκε και προσεύχεται για μένα. Και το τελευταίο είναι η πιο βαθιά πράξη που μπορεί να κάνει κανείς για κάποιον και τον ευχαριστώ. Είναι ο άνθρωπος που τον εχω πρότυπο και δάσκαλο στην ζωή μου Πάτερα χρόνια πολλά να σε χαιρομαστε και εσύ εμάς και το εγγονάκι σου τον Βασιλάκη μας .
Γράφει ο Αλέξανδρος Μπαξεβάνης
