Translate

on line

Συνολικές προβολές σελίδας

Κυριακή 7 Μαΐου 2017

Όπως στην γη έτσι και στον ουρανό

Αιωνία σου η μνήμη αξιομακάριστε
και αείμνηστε πνευματικέ
μου πατέρα Αμβρόσιε
Δυο χρονιά  συμπληρώθηκαν  την Κυριακή 14 Μαίου 2017 , από την αιφνιδιαστική προς Κύριον εκδημίαν του μακαριστού πνευματικού μου πατέρα   Αρχιμανδρίτη Αμβροσίου, ηγουμένου της Ιεράς σκήτης Αγίων Πατέρων το
υ Προβατείου Όρους της νήσου  Χίου . Ο Αρχιμανδρίτης Αμβρόσιος άφησε την τελευταία του πνοή στις 3 τα ξημερώματα της Πέμπτης 14 Μαίου 2015 από καρδιακή προσβολή. Όλα συνέβησαν όταν εντόπισε σε κελί του Μοναστηριού των Αγίων Πατέρων σε λιπόθυμη κατάσταση έναν μοναχό. Αμέσως ειδοποίησε ο ίδιος  το ΕΚΑΒ αλλά όταν έφθασε το ασθενοφόρο οι διασώστες βρήκαν νεκρό τον ίδιο από καρδιακή ανακοπή ,και σε λιπόθυμη κατάσταση τον άλλο μοναχό. Παρά τις προσπάθειες των ιατρών για επαναφορά, για τον Αρχιμανδρίτη Αμβρόσιο ήταν ήδη αργά αφού στο Νοσοκομείο επιβεβαιώθηκε απλά ο θάνατός του. Κάθε βράδυ φίλοι μου που προσεύχομαι για όλο τον κόσμο και τελευταίο αφήνω τον εαυτό μου όπως εκείνος με δίδαξε να κάνω  λέω , την ευχή που μόνο στους ιερείς διαβάζεται, ευχόμεθα στον Κύριο και Θεό μας, «όπως τον ανέδειξε εδώ στη γη, ιερέα Του, τον μακαριστό ηγούμενο Αμβρόσιο  εύχομαι και παρακαλώ   να τον αναδείξει και ιερέα του ουρανίου Του θυσιαστηρίου».Ο αρχιμανδρίτης  Αμβρόσιος , λοιπόν, βρίσκεται κοντά στο Θυσιαστήριο του Θεού, που τόσο λάτρευε και προσέφερε όλη του την ζωή. Έφυγε αφήνοντας σε εμάς, που τον γνωρίσαμε και εκτιμήσαμε τον ίδιο και ότι προσέφερε με την καλή του ζωή, ανάμνηση αγαθή. Το έργο του ως κληρικός, μετά θάνατον συνεχίζεται πλέον μόνο με την ιερή προσευχή και δέησή του.  Δέεται για τους οικείους του και για εμάς που ήμασταν κοντά του και ακούγαμε τον λόγο του θεού από τα άκακα χείλη του που εσταζαν μέλι για τον Κύριο μας.  Αφιέρωσε τη ζωή του και τα νειάτα του υπηρετώντας τον Ιησού Χριστό, την Εκκλησία μας .Ήταν ιεροπρεπής, αγαπούσε την λατρευτική ζωή της Εκκλησίας μας, τους Αγίους μας και όταν τελούσε τα μυστήρια τις εκκλησίας τα έκανε  μετά φόβου Θεού. Θυμάμαι Μεγάλη Πέμπτη  βράδυ που τελείται ο όρθρος της Μεγάλης Παρασκευής, στον οποίο αναπαριστάται το Θείο Δράμα της Σταύρωσης και διαβάζονται τα δώδεκα ευαγγέλια που περιγράφουν τα γεγονότα από τη σύλληψη έως και την ταφή του Χριστού. πριν χτυπήσει η καμπάνα έτρωγε και έπινε το νερό και μετά έμενε εως το Μεγάλο. Σάββατο χωρίς να φάει η να πίνει έστω λίγο νερό. μια χρόνια που ήμουν στο μοναστήρι των  Παμεγγιστων  Ταξιαρχών Μέγαλη Πέμπτη στο τρίτο ευαγγέλιο του πήγα ένα ποτήρι νερό και μου απάντησε δεν πίνω νερό ούτε τρώω φαγητό μέχρι  την ώρα που θα γίνει η πρώτη ανάσταση του Χριστού μας. Ήθελε, η μεγαλοπρέπεια των ακολουθιών και των κηρυγμάτων του να είναι τέτοια που να μας ταξιδεύει νοερά στην μεγαλοπρέπεια της Δόξης του Κυρίου μας. Μέσα από το Ιερό του πετραχήλι, έδωσε παρηγοριά και ανάπαυση στις ταλαιπωρημένες και αμαρτωλές ψυχές των ανθρώπων. Εργάστηκε για την ευπρέπειαν του Οίκου του Κυρίου μας, κάνοντας μεγάλες ανακαινίσεις στην Ιερά Μονή Παμμεγίστων Ταξιαρχών Νενήτων, στην Ιερά Σκήτη Αγίων Πατέρων, το εκκλησάκι της Αγίας Ματρόνας μέσα στην πόλη της Χίου  σαν ιερομόναχος , ποτέ δεν ξέχασε την αποστολή του. Ποτέ δεν έδωσε δείγματα απληστίας. Φτωχός ξεκίνησε και φτωχός έφυγεΓεύτηκε τις λύπες και τις δοκιμασίες με ταπείνωση και υπομονή, έσκυβε το κεφάλι στην αδικία, τα κράταγε μέσα του όσα τον έκαναν ακόμα και να δακρύζει. Και πάντα έλεγε ότι για την αγάπη του Χριστού τα υπομένω. Η φιλανθρωπική του δράση μεγάλη και σιωπηλή .πολλοί  άνθρωποι το γνώριζαν αλλά ήταν σιωπηλοί  γιατί όταν έδινε το οτιδήποτε έλεγε<< όχι εγώ ο θεός εκείνος σε έφερε σε εμένα και εκείνος μου τα έδωσε για να σου το δώσω εγώ είμαι απλά  ο μεσάζοντας >> μεγάλη σημασία αυτή η πρόταση. Πολλοί από εσάς που διαβάζετε το παρόν κείμενο θα μου πείτε ότι για να κάνεις φιλανθρωπία πρέπει να την κάνεις σιωπηλά .Ναι έτσι είναι αλλά σας το μεταφέρω αυτό για τον λόγο που έλεγε<< όχι εγώ ο θεός εκείνος σε έφερε σε εμένα και εκείνος μου τα έδωσε για να σου το δώσω εγώ είμαι άπλα  ο μεσάζοντας>> και εδώ όπως και πάρα πολλές φορές είπα ότι ο μακαριστός γέροντας μας Αμβρόσιος τα λόγια του ευαγγελίου τα έκανε πράξη ζωής του δηλαδή ήταν ο ιερομόναχος  μεταξύ {γης και ουρανού} και πάλι θα αναρωτηθούν μερικοί που τα έβρισκε τα χρήματα και βοηθούσε  να αναφέρω εδώ ότι άνθρωποι του παλαιού ημερολογίου (γνήσιοι ορθόδοξοι χριστιανοί {ecclesiagoc.gr) δεν αναγνωρίζονται από το κράτος και έτσι δεν παίρνουν {μηνιάτικο} πληρώνονται με τις δωρεές με το ανάμα του κερακιού με τον κάθε πιστό που αφήνει από το υστέρημα του στο παγκάρι ή σε μυστήρια γάμων βαφτίσεων  ή σε αγιασμούς και τρισάγια μακαρίστε μου γέροντα μου  Περιμένουμε να σέ συναντήσουμε και πάλι στην άνω πόλη, την άνω Ιερουσαλήμ,  η οποία «ου χρείαν έχει του ηλίου ουδέ της σελήνης ίνα φαίνωσιν αυτή∙ η γαρ δόξα του Θεού εφώτισεν αυτήν, και ο λύχνος αυτής το Αρνίον» (Αποκ. 21, 23). Αναμένουμε την συνάντηση μαζί σου στο Υπερουράνιο Θυσιαστήριο όπου θα τελούμε την αναίμακτη μυσταγωγία, όχι μέσα σε χειροποίητο, αλλά σε αχειροποίητο Ναό, καθώς «ο γαρ Κύριος ο Θεός ο παντοκράτωρ, ναός αυτής εστι, και το Αρνίον» (Αποκ. 21,22).
Αιωνία σου η μνήμη αξιομακάριστε και αείμνηστε πνευματικέ μου πατέρα Αμβρόσιε



  

Το πνευματικό σου παιδί